جن رستن ۽ روڊن تان سنڌ جي جوانن جي خون جي خوشبو ئي ناهي ختم ٿي.. ...!!!انهن رستن تي نڪري مان ڪهڙا ڏهاڙا ملهايان.. ..؟
جيئن توکي ايمان ۽ يقين آھي تہ منھنجو خدا الله آھي ائين ئي يقين ڪر تہ تنھنجو ملڪ سنڌ آھي..
اھو زمانو گذري ويو اڄڪلھہ ڪنھن بہ ليلي ا کي دولت جي اٺ.تي ويھاري مسڪين مجنون کان ڌار ڪري سگھجي ٿو
ادا ڳالھ سدا ڪيو. ناراضگي واري ھوندي تہ متان ناراض ٿي پئون...
کرڪڻا لاهي، سک نه ستا ڪڏهين اوسيڙو آهي، کاهوڙين کي پنڌ جو
”تنهنجي سوچ لڳي ٿي مونکي، ارغونن، تُرخانن وانگي. جيئون ٿا مسواڙي بڻجي، شاديءَ جي شاميانن وانگي. هُو ٿو حق پراوا کائي، سوپاريءَ ۽ پانن وانگي.“
ناهين دور نظر کان، نڪي دليان دهار. مون ۾ آهين يار، تنبوري ۾ تار جيان.
شيدي هڪڙو ويو پي نماز تي اڳيان ماڇي مليس پڇينس ته ڪاڏي پيو ونڃي شيدي چيوس تہ نماز تي....ماڇي چيس خدا اهڙو حشر ڪيو اٿئي پوء به نماز تي پيو ونڃي
نالن جي وچ ۾ ڪاما جو استعمال ڪريو
