ڪنهن مونکان سوال پڇيو ته جيڪي ٻين کي زنده رهڻ جا خوش گُذارڻ جا دڳ ۽ رستا ڏسيندا آهن اهي جلدي ڇو دنيا کي ڇڏي هليا ويندا آهن؟ ۽ اهي سدائين ڏکن سان جهيڙيندي جهيڙيندي ڏُکن جي ور چڙهي ختم ڇو ٿي ويندا آهن ؟ مون کيس چيو ته اهو فلسفو جيڪڏهن مون ٽي درجي واري شاعر کي سمجهه ۾ اچي وڃي ها ته ڪڏهن کان پنهنجي پاڻ تان ٽي درجي واري شاعر جي ڇاپ لائي ڇڏيان ها، پر ايتري خبر اٿم ته جيڪي ٻين کي حوصلي، ۽ همت جا ڏس پتا ڏيندا آهن ۽ پاڻ فنا ٿي ويندا آهن ، اُهي جن کي حوصلو ڏيندا آهن انهن جي دل ۾ هميشهه هميشه محبتن سان ۽ چاهتن سان رهندا آهن .مان ڇا پيو چوان ڇا پيو سوچيان ڪا خبر ڪانه ٿي پوي ڇو جو ڪُنڌ ذهن آهيان صفا موڳو مٽر آهيان. يقينن هن شاعريءَ ۾ مايوسيءَ جو اظهار آهي . بي پُهچ ماڻهو آهيان دنيا سان پُڄي نه ٿو سگهان پوءِ پنهنجو اندر ائين اوڳاڇيو اٿم. ته غزلنثاراحمدنازراهِه فَرار آسان طريقوهاڻ لنگهي وٺ تُون ڀِي ليڪو آشا چِڪتا چُور آ جڳ جِي جام ڏُکن جو هر ڪنهن پيتو ڪُرسي خاطر سنڌ جو سودوڪونه کپي ٿو نالائيقو ۔۔! قومون اُڀري ڪيئن ته سگهنديونجيسين پاوَر تُنهنجو ويٽو گُلڙن کي تُون ڀيلڻ واراخُوب خزان جو تو وٽ ٺِيڪو دل سان کيڏي ٽوڙِين ويٺوهر هر ”ناز“ ڪري رانديڪو ۔۔!
دل سان کيڏي ٽوڙِين ويٺوهر هر ”ناز“ ڪري رانديڪو ۔۔!رڳو ڊيزائين ئي نه پر ۔۔۔ احساسن جي روح تائين وٺي ويندڙ لفظ۔۔۔
دل سان کيڏي ٽوڙِين ويٺوهر هر ”ناز“ ڪري رانديڪو ۔۔! تمام خوبصورت خيال ۔۔۔۔ پر اهو ئي سوال ته سنڌ سلامت به نثار ناز کان ڪري رهي آهي۔
جادوگر سائين جو انتهائي ٿورائتو آهيان۔ جو کيس اسان جي هن ٽُٽل ڦُٽل شاعري جا لفظ احساسن جي روح تائين وٺي ويندڙ لڳا۔ لک لائق ادا سائين۔
مهرباني ادا محمد سليمان وساڻ، نثار ناز حاضر آهي وقت جي ڪٽهڙي کان وٺي سنڌ سلامت جي محبتي ڪٽهڙي تائين ۔۔۔۔ ۽ ڪنهنجي دل رانديڪو ٿئي پئي ڪير کيڏي پيو ۽ ڪير ناز آهي اهو هڪڙو سوال طلب ۽ جواب طلب واقعي موضع آهي ۔ ڏسان ٿو من ڪي دل سان کيڏي دل ٽوڙڻ وارا ناز جي سامهون اچن جو سنڌ سلامت کي مڪمل جواب ڏئي سگهجي۔ الله توکي سلامت رکي ادا
