لَڳي اُتَرَ اَوهِرِيَا، وَاهُوندَي وَرَنِ
آئون گَهڻَو ئِي گَهوريَان، سَودَو سَامُونڊِيُنِ
اَڱَڻِ جَي اَچَنِ، وَرِتِي عِيدَ اُنِ کَي
سُرُ سَامُونڊي
اُتَرَ= اتر پاسي ڏانهن لڳندڙ هوائون
اَوهريَا = سفر تي روانا ٿيا، پرڏيهه هليا ويا
وَاهُوندَي = بهار جي مند ۾
وَرَن = واپس اچن، موٽي اچن
گَهوريَان = کڏ ۾ اڇليان، باهه ڏئي ساڙيان
سَودَو = جيڪي هو واپار ڪن ٿا
عيدَ وَرتي = عيد ٿي وئي، خوشين جو ڏينهن، جشن جو ڏينهن، عيد جو ڏينهن
بيت جو پس منظر
~ مون کي ياد آهي جڏهن اتر جون هوائون لڳيون هيون ته محبوب پرڏيهه روانا ٿيا هئا ۽ وري جڏهن بهار ايندو تهموٽي ايندا.
~ جيڪر وس پڄيم ته سامونڊين جي هن واپار کي کڏ ۾ اڇلائي ڇڏيان. مون کي ته هي ڌنڌو زهر لڳندو آهي.
~ محبوب جڏهن پرڏيهه مان واپس ايندا ته عيدون ٿي وينديون.
سمجهاڻي
ڀٽائيءَ هن بيت ۾ هڪ وڻجاريءَ جون دلڪش ساروڻيون، نازڪ، نفيس ۽ ڪومل جذبن ۽ احساسن جي عڪاسي ڪئي آهي. وڻجاري چئي ٿي مون کان ناهي وسريو جڏهن اتر جون تيز ۽ ٿڌون هوائون گُهليون هيون ته منهنجا محبوب پرڏيهه روانا ٿيا هئا. وري جڏهن چيٽ ڦٽندو ڦول ڦولاربا، بسنت رت ۾ ڪوئليون ڪوڪينديون، رابيل ۽ گلاب ٽڙندا.
هر طرف ساوڪ ئي ساوڪ نظر ايندي، انب ٻور جهليندا، ڀونئر گلن جي رس چوسيندا، فضا ۾ هٻڪارون ۽ مهڪارون هونديون تڏهن منهنجا محبوبموٽي ايندا. پوءِ ته هر طرف خوشيون، مسرتون، شادمانا هوندا. جمالا ڳائبا، دل خوشيءَ ۾ رقص ڪندي، ڪائنات جهومي اٿندي ۽ عيدون ٿي وينديون.
____
محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
