ڏِٺَي ڏِينهَن ٿِيَامِ، ڪَوھُ ڄَاڻَان ڪَهِڙَا پِرِين سَهَسِين سِجَ اُلَهِي، وَاجَهائِيندَي وِيَامِ تَنِين سَالَ ٿِيَامِ، جَنِين سَاعَتَ نہ سَهَان سُرُ سُهِڻِي ٿِيَامِ = ٿيم، ٿيا آهن، گذري ويا هن، لنگهي ويا هن ڪَوھُ = ڇو، ڇاجي ڪري، ڪيئن سَهَسِين = سوين اُلَهِي = لهي، هيٺ ٿي وَاجَهائِيندَي = تڪيندي، راهون نهاريندي وِيَامِ = وِيَمِ، گذري ويا سَاعَتَ= گهڙي بہ، پل بہ بيت جو پس منظر ~ محبوبن کي ڏٺي الائي ڪيترا ڏينهن ٿيا آهن. خبر ئي ڪونهي تہ ڪيئن هوندا. ~ دڳن ۾ ديدون وڇائيندي ڪيئي سج لهيويا هن. ~ جن کان پل پري ٿيڻ بہ عذاب جيان هو، تن کي سال ٿي ويا هن. سمجهاڻي منهنجا محبوب خبر ناهي الائي ڪهڙن حالن ۾ هوندا؟ ڪڏهن تہ گڏ کلندا گڏ روئندا هئاسين ۽ گڏ جيئڻ مرڻ جا وچن ڪياسين. هنَ سوا تہ پل بہ نہ گذرندو هيو. اچڻ ۾ دير ٿيندي هئي پيا ليئا ۽ جهاتيون پائيندا هئا. ايندو هيس تہ مُنهَن تي مُرِڪَ آڻي آجيان ٿيندي هئي.پنهنجي ٻانهُنِ جا هار ڪنڌ ۾ وجهي ڀاڪر ۾ بند ڪري ڇڏيندا هئا. منهنجي ٻانهَن تي ڪنڌ رکي هنج ۾ ئي ليٽي پوندا هئا. هاڻي تہ کين ڏٺي ڏينهن ٿي ويا آهن. ڪيئي سج اڀري لهي ويا سندن راهون نهاريندي.جن کان پل پري ٿيڻ گناھ ۽ عذاب هو تن کي تڪيندي ڪيئي سال لنگهي ويا آهن. _____ چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
