سَاجَنَ ڪَارَڻِ سُڃَ، مَرُ قَبُولِي سَسُئِي اَندَرِ جَنِين اُڃَ، پَاڻي اُڃِيَو اُنِ کَي سُرُ سَسُئِي آبِرِي سَاجَنَ = پرين، محبوب ڪَارَڻِ = لاءِ، سبب، خاطر سُڃَ = ويراني، تڪليفون، اذيتون، اوجاڳا، پَنڌَ، ڪشالا مَرُ= ڀل، خوشيءَ سان، دل سان قَبُولِي = قبول ڪئي بيت جو پس منظر ~ پرينءَ کي پسڻ لاءِ سسئيءَ خوشيءَ سان ڪشالا ڪيا. ~ جن جو اندر اڃيو آهي، پاڻي بہ ان جي ڳولا ۾ آهي. سمجهاڻي محبوب ۽ منزلن جا ڳولائو تڪليفون، پيڙائون، ڀوڳنائون، اذيتون، عذاب، انتظار، اوجاڳا ۽ اوسيئڙا خوشيءَ سان ڪن ٿا، ڪنهن جي چوڻ تي نہ .هنن اذيتن کي ڀوڳيندي ۽ لوڙيندي ڪا تڪليف ۽ درد تہ نہ البت هڪ اڻ ڏٺو سرور، سڪون ۽ فرحت محسوس ٿيندي آهي. تڏهن ئي تہ محبوب ۽ منزلن تان سر ساھ صدقي ڪندي عاشق سرهائي محسوس ڪندا آهن. سسئيءَ هي جيڪي جبل جهاڳيا، ڪشالا ڪيا، بکن ۽ اڃن ۾ پاھ ٿي. ان ۾ کيس سرور، سڪون ۽ مزو محسوس ٿيو هوندو. جن کي محبوب ۽ منزلن جي تلاش آهي، ڳولا آهي، محبوب ۽ منزلون بہ سندن لاءِآتيون آهن. _____ چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
