پَلُرَ پِيَڻُ، اَوڇَڻُ اُنَ، جِنِ جَا پَيرَ مَٿَي پَٽَ پَاڪَ وِهَڻُ وَرَاڪَنِ ۾، اُنِ جِي اَجَوکِي اَوطَاقَ پَاڻُ نَہ پَسَنِ پَاڻَ کَي، وَيچَارَا بَي بَاڪَ عُمَرَ ! اُوءِ نَہ عَاقَ، ڏُکِيَا جِمَ ڏُکَوئِين سُرُ مَارُئِي پَلُرَ = مِينهَن جو پاڻي، برسات جو پاڻي اَوڇَڻُ = لباس، ڍڪڻ لاءِ ڪپڙو اُنَ = رڍن جا ڪتريل وارَ يا ڏاسَ پَٽَ پَاڪَ = صاف ميدان، ٿر بر جا پٽ پاڪ آهن وَرَاڪَنِ = وڻن جا جهڳٽا، وڻن جي ڇانوَ ۾، ويڙهيون اَجَوکِي = بنا جوکي واري، سلامتيءَ واري، خطري کان خالي بَي بَاڪَ = بي فڪرا، بي خوف، بي ڊپا، البيلا، آزاد اُوءِ = اُهي، مارو ماڻهون عَاقَ = بي دخل، ڌڪار جِمَ = متان ڏُکَوئِين = آزارين، ظلم ڪرين بيت جو پس منظر ~ مارو مِينهَن جو پاڻي پيئن ٿا، رڍن جي ڏاسَ مان تيار ٿيل ڪپڙو اوڍين ٿا ۽ پير اگهاڙا ڪيو پيا پَٽنِ تي هلن. ~ هو وڻن جي ويڙهين، جهڳٽن ۽ ڇانئن ۾ رهن ٿا، اها سندن سلامتيءَ جي جاءِ آهي، جيڪا ڀڄڻ ۽ ڊهڻ جي ناهي. ~ منجهن خودي ۽ خود غرضي بنھ ناهي، هي مارو ويچارا بي فڪرا ۽ البيلا آهن. ~ او عمر ! هي اڳ ئي ڏکويل آهن، انهن کي بي دخل ڪري ويتر پنهنجا ظلم ۽ آزارمتان ڪرين. سمجهاڻي مارئي پنهنجي ملڪ ملير جي مارو ماڻهن جو عمر بادشاھ آڏو تعارف ڪرائينديچئي ٿي : هنن وٽ صاف پاڻي تہ آهي ڪونہ، تنهنڪري برساتن جو پاڻي گڏ ڪري پيئندا بہ آهن ۽ استعمال بہ ڪندا آهن. هي رڍن ۽ ٻڪرين جي ڏاسَ مان پنهنجو لباس کٿيون، کَيسَ، ڪمبل ۽ لويون تيار ڪري اوڍين ٿا.هنن کي جُتي خريد ڪرڻ جي سگھ ناهي سو سدائين پير اگهاڙا ڪيو پيا هلن. هي گهاٽن وڻن جون ويڙهيون، جهڳٽا ۽ ڇانئون سندن اوطاقون آهن. جتي هڪٻئي سان حال اوريندا آهن.سندن هي جايون سلامتيءَ واريون آهن، جي ڪڏهن ڊهي، ڀڄي، ڀُرِي نه ٿيون سگهن. منهنجا مارو نہ ڪنهن جي هنئينءَ ۾ آهن نہ وري کنئينءَ ۾، هنن ۾ هٺ، وڏائي ۽غرور ناهي. او عمر ! هي مارو اڳي ئي ڏکويل آهن، تن کي پنهنجن ننگن ۽ دنگن تان بي دخل ڪري ويتر هنن تي ظلم ۽ آزار نہ ڪجان. منهنجي مارن جي توکي پارت هجي. چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل ____
محترم شهيد سنڌ بشير خان کي ڀيٽا ____________________________ اڄ اسان وٽ ڪين خوشيون روئي روئي ٿڪيون اکيون هو اسان کان جيءُ جدا ٿيو جيءَ سان پو جهڙپ جهٽيون مان وارو مڙس هو ير جنهن لئه دليون درد بکيون او وڏا تنهنجي ساه سار روح تڙپي سکيون ڏکيون سال گذرياصديون ٿيندا تون امر آن واٽ تڪيون تو سوا ڌپ ڇانورا سڀ هاڻي هت سڀ ساه سٽيون رسول بخش دائودپوٽه
