چورَي چورَي چِتُ، مان وَيئِيءَ وِهاڻِيءَ نِڪِران
نِينهُن گُهرَائَي نِتُ, پِرِيان سَندَي پَيرَ ۾
سُرُ رِپَ
چوري چوري = ريجهائي، پرڀائي، دلاسا ڏيئي
چِتُ = دل
وَيئِيءَ = مس مس وڃي
وِهاڻِيءَ نِڪِرَان = رات گذاري ڏينهن ڪيان، پرڀات ڪيان، صبح ڪيان
نِينهُن = عشق، محبت
نِتُ = هرهر، روزروز، وري وري
پِرِيان = پرين، محبوبن
پَيرَ ۾ = گس تي، واٽ، دڳ، لنگهه، رستي تي
بيت جو پس منظر
~ دل کي دلاسا ڏيئي، مس مس وڃي رات گذاري صبح ٿي ڪيان.
~ عشق هر روز گِهلَي وڃي پرينءَ جي پيچري تي ٿو بيهاري.
سمجهاڻي
ڀٽائي هن بيت ۾ دل جي نازڪ، نفيس ۽ ڪومل جذبن ۽ احساسن جي نهايت شاندار عڪاسي ڪئي آهي. شايد دنيا جو سولو ۽ آسان ڪم ڪنهن سان دل لڳائڻ آهي ۽ ڏکيو ڪم دل کي اُتان پلڻ آهي.
محبوب کان سواءِ جا رات لُڇندي، ڦٿڪندي، لڙڪ لاڙيندي ۽ محبوب کي ساريندي گذري. سا سڄي رات چريءَ دل کي سمجهائيندي، ڏڍ، آٿت، دلاسا ۽ دلجايون ڏيندي. ريجهائيندي مس مس وڃي پوري ٿي ۽ صبح ٿيو.
پر عشق مون کي هر روز گِهِلَي، ڇڪي اُتي بيهاري ٿو، جتي محبوبن جو لنگهه آهي، دڳ آهي، رستو آهي.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____