ڪَڏِهِن تان ٻاجَهه پَئِي، ساڄَنَ مُنجُ سَلامُ سِڪَ تُنهِنجِي سُپِرِين، ڪِئو تَنُ تَمامُ هَٿَين حاجَ وِهُه ٿِي، نَيڻَين نِنڊَ حَرامُ دوسَ نه سَهان دامُ، وِندُرِ ٿو وَيلا ڪَرِين سُرُ دَيسِي سَسُئِي ٻاجَھ = مِهِرَ، رحم، ڪرم پَئِي = پوئي ساڄَنَ = پرين، محبوب مُنجُ = موڪل تَنُ = بُت، بدن، سرير، جسم تَمامُ = پورو، سڄو حاجَ = پھچ وِھُ = زهر دوسَ = دوست، پرين، محبوب دامُ = دم، پل، گهڙي وِندُرِ = لس ٻيلي لڳ واديءَ جو نالو جتان سسئي لنگهي هئي. وَيلا = ديريون جمع، واحد دير ڪَرِين = وقت گذارين، دير ڪرين بيت جو پس منظر ~ او پرين ! ڪڏهن مهر پوئي تہ ڪي سلامَ ڏياري موڪل. ~ او سپرين ! تنهنجي سڪ ساھ کي سوڙهو ڪيو آهي. ~ مون کان ڪو ڪم پڄي نٿو، نيڻين ننڊ حرام آهي. ~ او جانب ! مان توکان پل پري رهي نٿي سگهان ۽ تون وتين ديريون ڪندو. سمجهاڻي رابطو، دعا سلام ۽ نياپو سنيهو ضروري آهي نہ تہ محبتون دورين ۽ جدائين ۾ بدلجي وڃن ٿيون. پوءِ اُهي محبتون ڪيڏيون بہ گهاٽيون ۽ گهريون ڇونہ هجن. وهمن، وِسوِسَنِ سبب انهن ۾ وٿيون ۽ وڇوٽيون پئجي وڃن ٿيون. هن بيت ۾ سسئيءَ طرفان پنهونءَ کي شڪايت ڪيل آهي. ميارون ۽ ڏوراپا ڏنل آهن تہ مونکان پل پري نہ ٿيڻ وارا او پرين ! ايئين صفا وساري ويٺو آهين. ڪڏهن ڪڏهن تہ ڪو نياپو سنيهو ۽ دعا سلام موڪليندو رھ تہ هڪٻئي جي زندھ هجڻ جي خبر پوندي رهي. او پرين ! تنهنجي سڪ ۽ اڪير من کي ماندو ۽ ساھ کي سوڙهو ڪري ڇڏيو آهي. مون کان وڌيڪ انتظار نٿو ٿي سگهي. هنن نيڻن کان ننڊ ڪوهين ڏور هلي وئي آهي. او محبوب ! مان تنهنجي هڪ پل جي جدائي بہ سهي نٿي سگهان. تون اچڻ ۾ ايڏي دير لڳائي ڇڏي آهي ڄڻ صديون گذري ويون آهن. چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل ____
