اڀيچو اٿيو آ لميچو لتاڙي ______________ اڀيچو اٿيو آ لميچو لتاڙي وچولي جا واڪ ائين هانءُ ڦاڙي ٿر ڇو ٻاٻيهي نه ٻوليو وري آ اڪن نيرا ڦليا وندر ڪين واڙي رنڀي روڙ ۾ يرڪنبي ڪاڇو آ پيو اهو کير ٿر ڀي ڪٿي ڪو ٿو تاڙي ! منهنجا ديس واسيو ڪيون ڪا تياري شروع ٿا ڪيون اڄ اوڙي ۽ پاڙي پنهنجو ديس پيارو وطن هي موچارو غلاظت ۾ ڀريو آهي غير ڀاڙيي سڃي سنڌ لحرن دريا جي ڇولين اٿيا ديس دلبر قطارون ڪنداڙي نه روئندي جتي ماءُ نه ڀني ڀيڻ ٿيندي ان لئه اٿي سوچ سڪ سڀ سلهاڙي نه ڌاريو ڪو ڌوتو هوندو ديس پنهنجي خوشيون کوڙهونديون نه ڦربوڪوڌاڙي لبستم دائودپوٽه
