نڪتا ڪمان چشم مان تيرِ نظر جدا جدا، زخمي بنائي ويو هليو قلب و جگر جدا جدا! ”1“ تنهنجي جمال ديد کان عرش ٿو شرمسار ٿئي، تارا ڪتيون جدا جدا شمس و قمر جدا جدا! ”2“ تنهنجو ۽ منهنجو زاهدا ڪهڙي طرح سان قرب ٿئي، عزمِ سفر جدا جدا، راهِ سفر جدا جدا! ”3“ اختر سوخته دل سان ڪر ايڏو ستم نه اي صنم، آه و فغان ۾ ٿو رهي برق و شرر جدا جدا!
