توکي وسارڻ لئه مونکي وقت گھڻو لڳندو، مونکي ڇڏ تون وساري ڀلي منهنجو توتي نه ڏُک رهندو. منهنجي دل جو گلشن آ صفا اُجڙي ويو جاني، تنهنجي دل مان پيار منهنجو آهي نڪري ويو جاني، پر تنهنجو پيار ڪڏهن هن دل مان ڪونه ويندو. اهي پيار ڀريون راتيون ۽ پنهنجيون ملاقاتون، نٿيون مونکان وسرن سي سانوڻ جون برساتون، جنهنجي کنوڻن کان تون ڊڄي ٻانهن ۾ هُئين لڪندو. توتي ناهي ميار پرين جي توکان پُڳي نه وفا، گل حسن جي هيءَ توکي آهي دل سان وري به دعا، ڀلي دردن ۾ مان هجان خوش توکي الله رکندو.. ٻول : آواز : احمد مغل
