ڪهاڻيڪار : ساقي ارشاد لورڙ ڪهاڻي : _________”ڪوڙو بيوفا “ مڙس : مان نه پيو ڳالهائيان ، زال : تون ڳالهائين پئيو مان پاڻ ٻڌو آ ، مڙس : ”قسم آ تنهنجو مان نه پيو ڳالهائيان ،!!“ زال : ” منهنجو ڪوڙو قسم نه کڻ ؛___!!!!“ مڙس : مان تنهنجو ڪوڙو قسم ڪڏهن به نه کئيون نه کڻندس ،!!!“ زال : پوءِ اڄُ ڇو ٿو کڻي . . .!!“ مڙس : او منهنجي پياري مان توکي ڪيئن سمجهائيان ، ته تون منهنجي جان آن . . . ۽ مان صرف تنهنجو ئي آهيان . . .!!“ زال : پر مان پاڻ توکي هن سان فون تي ڳالهائيندي ٻڌو آهي ،...!!؟“ مڙس : او پرين اعتبار ڪر ، مان دوستن کان سواءِ ڪنهن سان به نه ڳالهائيندو آھيان . . .!!!“ زال : مان اڄُ توکي آخيري دفعو ٿي چوان ، ڪوڙا بيوفا ، پنهنجون عادتون مٽاءِ نت مونکان برو ڪو نه ٿيندئي ، “ هوءَ گسي ۾ ڪمري کان ٻاهر هلي وئي ، ته سندس مڙس فون کڻي نمبر ملائي فون ڪن تي رکي ، چوڻ لڳو ، ”توکي جو جهليو آ ته مونکي شام 6 بجي کان وٺي صبح 8 بجي تائين گهر هوندو آهيان ان دؤران فون نه ڪندي ڪر پر توکي بس منهنجي بيعزتي ڪرائڻ ۾ مزو ايندو آ ...!!!؟؟“ Kawish 12/7/2017Add caption