حوصلا بيهي رهيا همٿن جي آسري

'سنڌي شاعري' فورم ۾ رسول بخش دائودپوٽه طرفان آندل موضوعَ ‏30 آڪٽوبر 2017۔

  1. رسول بخش دائودپوٽه

    رسول بخش دائودپوٽه
    سينيئر رڪن

    شموليت:
    ‏10 مارچ 2011
    تحريرون:
    1,691
    ورتل پسنديدگيون:
    2,296
    ايوارڊ جون پوائينٽون:
    483
    ڌنڌو:
    job
    ماڳ:
    karachi
    حوصلا بيهي رهيا همٿن جي آسري

    لفظ ها ڪا سٽ نه هئي

    گول چڪر ۾ هو چڪر

    جي لکيا احساس ها

    سي وبا سمجهي روڪيا ويا

    هو اڪيلي رڃ جهڙي

    ايندي ڇا ارمان ۾

    منهنجي هن غمان ۾

    ڇو ٽٽي ئي ڪين ٿو

    اميد جو آسرو

    ڀل ڳاڙهو رنگ آهي هن جو

    هو صدا ڌرتي جي

    منهنجي من ورتي جي

    آءُ توسان اوريا

    ڪا صدا صدين جي آ

    توتي هي ارمان پورا

    جي ڪيا ن پو ڪو مران

    هي امر ٿي آس منهنجي

    ڌرتي سنڌ ٿي آجي منهنجي

    هي نه ڪا عام آ، هي نه آ هي رواجي

    آءُ توکي مان ٻڌايان

    آءُ توکي سيني لايان

    تون ئي ته منهنجي مرڪ آن

    تون ئي ته منهنجي سرڪ آن

    آءُ هليو پيرن پٻن تي

    هٿ ۾ درنالي تنهنجي

    ڪر ٺڪاءُ ...ڪو گوگاءُ

    ڳيرو نه مار عقل ڌار

    هو جي آئي حل آ

    ڳجه جهڙو ڏائڻ پکي

    مار تنهن کي ڪين ڇڏ

    هي کائي ٿي ڍونڍ هڏ

    هي موزي منهنجي وطن ۾

    ڪين گهرجي ڪين گهرجي ...

    لبستم دائودپوٽه
     

هن صفحي کي مشهور ڪريو