زل منصور حمزه دوستن ۽ ٻيڙين جو ساٿ هو نرم مٽيءَ ۽ کڙين جو ساٿ هو ڪجھ ڪپر تي چنڊ جا پيرا هيا، ڄڻ نديءَ سان راتين جو ساٿ هو! ننڊ پلر تي سبز رنگت جيئن هئي، جاڳ ۾ جر جي گهٽين جو ساٿ هو! تون هئين ڄڻ ڏور ويندڙ ڪو پکي منتظر کي بس اکين جو ساٿ هو! ونجھ ڀي منهنجي رڳن مان پئي مٽيو روح کي دل جي ڪنڌين جو ساٿ هو! تو ڇڏيو پئي ته گگن ڀي هو اداس شام سان جوڳين، پکين جو ساٿ هو!
