ڏات ڌڻين جي حوالي سان ثقافت کاتي جي بيحسي سنڌ جو ناليوارو اديب، شاعر ۽ صحافي ڊاڪٽر قربان علي جهتيال 10 ڊسمبر 2010ع کان سول اسپتال ڪراچيءَ جي گردن واري وارڊ ۾ داخل آهي. ڊاڪٽر صاحب جا ٻئي گردا فيل آهن. جنهن شخصيت 27 سال ايم بي بي ايس کان پوءِ ٻهراڙيءَ جي علائقي ۾ غريب ماروئڙن جي خدمت ڪئي، اڄ اهو مسيحا پاڻ مريض جي روپ ۾ اسپتال داخل آهي. پهرين جنوري 1957ع تي ڦلجي اسٽيشن ضلعي دادو ۾ جنم ورتائين۔ پنهنجي جوانيءَ جا ڏينهن علم ۽ ادب جي خدمت ڪندي گذاريا آهن، هن هوش سنڀاليو ته لکڻ شروع ڪيو. هزارين گيت، غزل، وايون، چوسٽا، ٽيڙو ۽ بيت سرجيا. هن جا مضمون، تبصرا، خاڪا ۽ ڪهاڻيون به ادب ۾ وڏو مقام رکن ٿيون. سنڌي ادبي سنگت جو سچو ڪارڪن آهي. 5 ڀيرا ”ساس“ جو ضلعي دادو جو ضلعي رابطا سيڪريٽري چونڊيو ويو. سنڌ گريجوئيٽس ايسوسيئيشن (سگا) سان 1989ع کان سلهاڙيل رهيو آهي. 5 سال ڦلجي اسٽيشن ۾ مفت ”جمع ڪلينڪ“ هلايائين. ڊاڪٽر قربان علي جهتيال ريڊيو جي دنيا ۾ به ڇانيل رهيو. سندس ادارت هيٺ ”ريڊيو پبليڪيشن ڦلجي اسٽيشن“ جا 12 پرچا ڇپجي چڪا آهن، جنهن ۾ ريڊيو متعلق وسيع معلومات ۽ ادبي مواد سهيڙيل آهي. پنهنجي علائقي ۾ ريڊيو جا چار وڏا فنڪشن به ڪرايائين، جنهن ۾ سڄي سنڌ جا شاعر، فنڪار شامل ٿيا. همت وارو هي ڪردار سخت بيمار آهي. پهرئين ڏينهن کان ثقافت کاتي جي ڊائريڪٽر محمد علي مانجهيءَ کي اطلاع ڏنو ويو آهي پر وڏي ڏک جي ڳالهه آهي ته ثقافت کاتي وارن مالي مدد ته نه ڪئي آهي پر طبيعت پڇڻ به نه آيا آهن. ثقافت کاتو آخر ڇا پيو ڪري؟ قلمڪارن لاءِ رکيل بجيٽ ڪيڏانهن ٿي وڃي؟ ثقافت کاتي جي صوبائي وزير سسئي پليجو به ادبي گهراڻي سان تعلق رکي ٿي پر ان کي به هڪ اديب جي وقتائتي سار لهڻ جي ضرورت محسوس نٿي ٿئي. آصف علي جهتيال/گلشن حديد (ڪراچي)
جواب: ڊاڪٽر قربان علي جهتيال جي بيماري ۽ ڏات ڌڻين جي حوالي سان ثقافت کاتي جي بيحسي سائين اسان ننڍي لاڪون ريڊيو پاڪستان خيرپور تان سائين جو نالو ٻڌندا رهندا هئا سي پر سائين جو اڄ تعارف به پڙهيو سي مالڪ در اها ئي ته ته پروردگار سائين جن کي پنجتن پاڪ جي صدقي صحت ڪامله و عاجله عطا فرمائي آمين ثم آمين
جواب: ڊاڪٽر قربان علي جهتيال جي بيماري ۽ ڏات ڌڻين جي حوالي سان ثقافت کاتي جي بيحسي ادا وساڻ صاحب توهان جي مهرباني جو توهان محترم ڊاڪٽر قربان علي جهتيال صاحب جي باري ۾ محترم آصف علي جهتيال صاحب جو ليک سنڌ سلامت تي ونڊ ڪيو۔ ادا ڊاڪٽر صاحب نه صرف هڪ بهترين ڊاڪٽر آهن، پر پاڻ سنڌي ادب جا هڪ بهترين شاعر ، اديب ۽ پڻ ليکڪ آهن پاڻ اخبارن ۾ ڪيترائي مضمون ۽ ڪالم پڻ لکي چڪا آهن۔ پاڻ دادو ضلعي جي شهر ڦلجي جا رهاڪو آهن، ۽ پاڻ سڄي عمر ڦلجي جي ننڍي شهر جي غريب عوام جي خدمت ڪندا رهيا آهن۔ ڦلجي شهر دادو جو هڪ پوئتي پيل ننڍو شهر آهي، ( جنهن جي باري ۾ اڳتي هلي ڪري ڪڏهن لکبو ) ڊاڪٽر صاحب جي ڦلجي شهر ۾ بلڪل پاڪستان ريلوي اسٽيشن سان گڏو گڏ سامهون سندس پٽ جي نالي سان ۔۔۔ ( رضوان ڪلينڪ ) جي نالي سان ڪلينڪ آهي۔ پاڻ انهن ڏينهن ۾ پنهنجي ڪلينڪ هلائڻ سان گڏ هميشه ڪلينڪ تي پاڻ وٽ ريڊيو ساڻ رکندا هئا ۽ ريڊيو جا تمام پروگرام ڌيان سان نه صرف ٻڌندا هئا پر انهن ريڊيو جي تمام پروگرامن ۾ پابندي سان حصو پڻ وٺندا هئا۔ڊاڪٽر صاحب کي ته ريڊيو جا ته تمام پروڊيوسر، نيوز ڪاسٽر، فنڪار، ۽ لسنر سڃاڻندا آهن۔ منهنجي خيال ۾ ته ڪو اهڙو ماڻهون نه هوندو جنهن جو ريڊيو سان واسطو پيو هجي ۽ ڊاڪٽر قربان علي جهتيال صاحب کي نه سڃاڻڻدو هجي ائين ٿئي نه ٿو سگهي۔ ڊاڪٽر صاحب ريڊيو جي حوالي سان به هڪ ٻه مضمون لکيا آهن جن مان هڪ مضمون ۔۔۔ (ريڊيو پاڪستان خيرپور ( جو آواز )۔۔۔ کي پڻ هت هيٺ پيش ڪجي ٿو۔ ڀاء وساڻ صاحب 80 جي عشري ۾ ريڊيو تمام گهڻي مقبوليت ماڻي ۽ مان ته ريڊيو جو ديوانو هوندو هئس، ( ريڊيو گهر ۾ دڪان تي توڙي سفر ۾ ساڻ هوندو هو، گهر ۾ ته وڏا ريڊيا هوندا هئا پر سفر ۾ هميشه پاڪيٽ سائيز ريڊيو ساڻ کڻندو هئس،) خاص ڪري ريڊيو خيرپور جو ، ان کان علاوه ريڊيو حيدرآباد، ريڊيو آل انڊيه، ۽ ريڊيو بي بي سي ( بي بي سي ته هيئر به نيٽ تي ٻڌندو رهندو آهيان ) پڻ شوق سان ٻڌندو هئس، ۽ نه صرف ٻڌندو هئس پر انهن جي معلوماتي پروگرامن ۾ پڻ خط لکي ڪري حصو وٺندو هئس، ۽ ان وقت ۾ پنهنجو نالو ريڊئي تان ٻڌي ڪري دل باغ بهار ٿئي ويندي هئي۔ جنهن جو مزو هڪ پنهنجو مزو هو، جيڪو بيان ڪري نه ٿو سگهجي۔انهن ڏينهن ۾ ريڊيو جا ٻڌندڙ پڻ ڪافي دوست ٿئي ويا هئا، جن مان ڪافي ته دوستن جا نالا وسري ويا آهن، پر انهن مان محبت ديري جتوئي جو عبدالغفور ڀونئر، ۽ ٺٽي جو هڪ سومرو ، ۽ ڦلجي اسٽيشن جو ڊاڪٽر قربان علي جهتيال خاص دوست ٿئي ويا هئا، ڊاڪٽر قربان علي جهتيال صاحب ته ريڊيوجي سلسلي ۾ هڪ رسالو پڻ ڪديو هو ( ريڊيو پبليڪيشن ) جي نالي سان جنهن جو دادو شهر جو شروعاتي نمائندو مان هئس، ۽ مان جڏهن نائين ڪلاس م هئس پنهنجي هڪ دوست شاهنواز ميمڻ سان گڏ ڊاڪٽر صاحب سان هڪ ڀيرو ڦلجي اسٽيشن تي ملڻ ويو هئس، ۽ ڊاڪٽر صاحب اسان جي تمام سٺي عزت ڪئي هئي ۽ اسان کي ڦلجي اسٽيشن جو مائو ۽ چانهن نوش ڪرائي هئي، ان کانپوء پنهنجي ذاتي لائبريري پڻ ڏياکاري هئي جيڪا مون کي اڄ به ياد آهي، ( جڏهن ته ان وقت منهنجي عمر 14 سال مس هئي ۽ هيئر مان 32 سالن جو آهيان ۽ اهيا ڳالهه تقريبن 18 سال پراڻي آهي ۔ ) ان کانپوء ڊاڪٽر صاحب سان خط و ڪتابت پڻ هلندي رهي جيڪا ڪافي عرصي تائين پڻ جاري رهي۔ ادا وساڻ صاحب تقريبن 12 سالن کان وٺي مون به ريڊيو خيرپور ناهي ٻڌو، ان جو سبب هت ڪراچي ۾ رهڻ آهي۔ هاڻي بس ڪڏهن ڪڏهن نيٽ تي هڪ سنڌي ريڊيو ( جمالي فور يو ڊاٽ ڪام ) ٻڌندو آهيان جنهن ۾ پڻ سنڌي تمام سٺا ڪلام گانا، ۽ گيت پيش ڪيا ويندا آهن۔ان کان علاوه ڪڏهن ڪڏهن هي ريڊيو اسٽيشن به ٻڌندو آهيان ، جيڪي شايد توهان کي پسند نه به اچن۔ ۽ ريڊيو خيرپور ۽ ريڊيو حيدرآباد نه ٻڌڻ جي ڪري ڪافي ريڊيو جا دوست به وڇڙي ويا آهن جن کي ڏٺي به ڏينهن ٿيا آهن جن لاء دل هميشه سٽون کائيندي رهندي آهي۔ ادا وساڻ صاحب ۔۔۔۔ محترم ڊاڪٽر قربان علي جهتيال صاحب جي بيماري جو محترم ذوالفقار علي شاه صاحب ( جيڪي ريڊيو ايف ايم مست103 تي هر آچر تي پروگرام ڪندا آهن ) ان پنهنجي پروگرام ۾ پڻ ٻڌايو هو مگر اهيو نه ٻڌايو هو ته ڊاڪٽر صاحب ڪراچي جي ڪهڙي اسپتال ۾ داخل آهن۔ ادا وساڻ صاحب توهان جي ان ونڊ ڪيل رپورٽ مان گهٽ ۾ گهٽ اهيا ته خبر پئي ته ڊاڪٽر صاحب ڪهڙي اسپتال ۾ آهن ۔ ۔۔۔ ڪوشش ڪبي ته ڊاڪٽر صاحب وٽ وڃجي، حقيقت ته اهيا آهي ته منهنجي صحت به اڃان ٺيڪ نه ٿي آهي۔ مگر پوء به ڪوشش ڪبي۔۔۔۔ ادا وساڻ صاحب دعا آهي ته سنڌ جي هڪ اديب، شاعر، ليکڪ، ۽ اسان جي پياري دوست محترم جناب ڊاڪٽر قربان علي جهتيال صاحب کي رب پاڪ جلد مان جلد شفاء عطاء ڪري، ۽ پنهنجي ٻچن ۾ گڏ گذارڻ جا ڏينهن ۽ راتيون نصيب ڪري آمين۔ تون حبيبُ، تون طبيبُ، تون دَردَ جي دَوا؛ جانِبَ! منهنجي جِيءَ ۾ آزَرَ جا اَنوا؛ صاحبَ! ڏي شِفا، ميان! مريضنِ کي. تون حبيبُ، تون طبيبُ، تون دارُون کي دَردَنِ؛ تون ڏِئين، تون لاهِئين، ڏاتَرَ! کي ڏُکندَنِ؛تڏهين ڦَڪِيُون فَرَقُ ڪن، جڏهين اَمرُ ڪريو اُنِ کي
جواب: ڊاڪٽر قربان علي جهتيال جي بيماري ۽ ڏات ڌڻين جي حوالي سان ثقافت کاتي جي بيحسي جيڏو تنهنجو نانءُ ٻاجهه به اوڏيائي مڱيان ۔۔۔ اي رب! سنڌ جي هن ڏاهي ۽ طبيب کي شفا عطا ڪر ۔۔۔ آمين سنڌ ثقافت کاتي جي آسري تي ڪئي بيمار قبرن ڏانهن هليا ويا ۔۔۔ ۽ سنڌ جي حڪومتي ادارن ۾ آسرو ڪرڻ ٻٻرن کان ٻير گهرڻ جي مثال آهي ۔۔۔ پر افسوس سنڌ جي قومپرست ۽ سماجي تنظيمن تي آهي جو هو به پنهنجي قوم جي ڏاهن انسانن جي ڪا سار نٿا لهن ۔۔۔ هونءَ ته سماجي تنظيمون جنهن ۾ سنڌي ادبي سنگت ۔۔۔ سنڌ گريجوئيٽس ۽ ٻيون به تنظيمون آهن، انهن کي گهرجي ته هو پاڻ ملهائن ۔۔۔ پر نه ڏاهو مري ته ٻيگهي مچي واري مثال تي عمل ڪندا، همراهه جي مرڻ کانپوءِ چندا ٿيندا، پنڊال سنواربا ۽ لکين خرچ ٿيندا پر جيئري ماڻهونءَ جي مدد ڪرڻ ائين آهي جيئن اٺ کي سئيءِ جي سوراخ مان ٽپائڻ ۔۔۔ انکي چوندا آهن، انڌي جهڙي ساهرين تهڙي پيڪين ۔۔۔
جواب: ڊاڪٽر قربان علي جهتيال جي بيماري ۽ ڏات ڌڻين جي حوالي سان ثقافت کاتي جي بيحسي ادا الله ڊاڪٽر صاحب کي حياتي ڏئي مان جڏهن به ڳوٺ ويندو آهيان ڊاڪٽر صاحب جي رضوان ڪلينڪ جي بلڪل ڀرسان گذر ٿيندو آهي هن جون خدمتون وسارڻجوڳيون نه آهن سنڌ حڪومت کي الائي ڪڏهن خيال ايندو جواهڙن ماڻهن جي سار لهندي دعا آهي ته الله کيس جلد صحتياب ڪري
جواب: ڊاڪٽر قربان علي جهتيال جي بيماري ۽ ڏات ڌڻين جي حوالي سان ثقافت کاتي جي بيحسي مون اڄ فيس بوڪ تي محترم آصف جهتيال کان ڊاڪٽر صاحب جو پڇيو آهي سندن چوڻ آهي ته ڊاڪٽر صاحب جن هن وقت گلشن حديد ڪراچيء ۾ گهر ۾ آهن
جواب: ڊاڪٽر قربان علي جهتيال جي بيماري ۽ ڏات ڌڻين جي حوالي سان ثقافت کاتي جي بيحسي ڊاڪٽر قربان علي جھتيال سان رابطو ڪرڻ لا موبائيل نمبر 03443243336 دعاگو آصف علي جھتيال گلشن حديد ڪراچي
جواب: ڊاڪٽر قربان علي جهتيال جي بيماري ۽ ڏات ڌڻين جي حوالي سان ثقافت کاتي جي بيحسي ادا آصف علي جهتيال صاحب اوهان جي مرباني اوهان کان فيس بوڪ تي رابطي ڪرڻ ۽ ڊاڪٽر صاحب جو نمبر وٺڻ کانپوء مون ڪوشش ڪئي ته ڊاڪٽر صاحب سان ڳالهايون پر مسلسل ڪال ڪرڻ کانپوء به نمبر ڪنهن اٽينڊ نه ڪيو۔ انشاء الله ڊاڪٽر صاحب جي خدمت ۾ حاضري ڀربي۔
مسيحا جي روپ تي ڌرتي تي آيل ڊاڪٽر قربان جهتيال وفا ياسين آرائين سنڌ جي تاريخ ۾ اهڙا ڪيئي مڻيادار ماڻهو پيدا ٿيا آهن جن تاريخ ۾ پنهنجي حصي جو ڪم ڪري پنهنجي ڪردار کي هميشه لاء زندهه رکيو آهي ۽ تاريخ به اهڙن ماڻهن کي هميشه سونهري اکرن ۾ ياد ڪيو آهي. اهڙو سنڌ جو هڪڙو تاريخ ڪردار ڊاڪٽر قربان جهتيال به اهڙن مڻيادار مانجهين جي لسٽ ۾ سرفهرست رهيو آهي جن ساهه ڏيئي ويساهه ڏنو آهي ۽ پنهنجي سنڌ ڌرتي جا گيت آلاپيا آهن. ڊاڪٽر صاحب هڪ گهڻي رخ شخصيت هيو هن جي نظر هميشه هر پاسي تي هوندي هئي ڪنهن سان به وير نه رکندڙ هي درويش صفت انسان هڪ ئي وقت شاعر، صحافي، سماج سڌارڪ، هڪ مڃيل ريڊيو لسنر ۽ پنهنجي شهر جي ماروئڙن جو هڪڙو مسيحا ڊاڪٽر هيو. توڙي جو مان ڊاڪٽر صاحب جي تمام ويجهين ساٿين مان رهيو آهيان پر تنهن هوندي به اڄ لکڻ ۾ گهٻراهٽ محسوس ڪيان پيو ته مان ڊاڪٽر جي ڪهڙي پاسي تي لکان هن جي ڪردار تي يا يا ان جي ادبي زندگي تي هن جي سماجي خدمتن تي يا ان جي صحافتي خدمتن تي جنهن هر وقت حق ۽ سچ جو علم بلند ڪيو. ڊاڪٽر قربان کي مون تمام ويجهي کان ڏٺو مان ڊاڪٽر صاحب سان تمام گهڻو وقت گذاريو ۽ ان کان رهنمائي وٺندو رهيس. ڊاڪٽر صاحب هڪ سادو ۽ صاف دل رکندڙ انسان هو. جڏهن به ملندو هو ته منهن ته مسڪراهٽ جي سيج سجائي کليل ڪشادو ڀاڪر پائي ملندو هو. پوء ڪچهري جا نه کٽندڙ ڪيئي سلسلا هلندا رهندا هئا. ڊاڪٽر صاحب شهر ڦلجي اسٽيشن کي اهڙي سڃاڻپ ڏني جيڪا ڪير به ڪڏهن ڀلائي نٿو سگهي اڄ به جڏهن ڪو شهر جو ماڻهو ٻاهر وڃي ٻڌائيندو آهي ته مان ڦلجي اسٽيشن جو رهواسي آهين ته اڳلو ماڻهو مرڪي چوندو آهي ڊاڪٽر قربان جهتيال جو شهر! ڊاڪٽر صاحب جو ريڊئي به سان هڪڙو اهڙو عشق هيو جيڪو ريڊئي وارا اڄ به ڀلائي ناهن سگهيا سڀني ريڊيو لسنرز کي هڪ پليٽفارم تي گڏ ڪرڻ انهن سان قلمي دوستي رکڻ ۽ انهن سان پنهنجائپ وارو ناتو رکڻ وارين سرگرمين ڊاڪٽر قربان جي شخصيت کي اعليٰ مقام تي پهچايو آهي ان لاء اڄ به جڏهن مان ريڊئي تي لکندو آهي يا ڪنهن پروگرام ۾ ڪال ڪندو آهيان ته ڪمپيئر ازخود چوندا آهن ڊڪٽر قربان جهتيال جي شهر کان آهيو ڪي اسان کي ڊاڪٽر صاحب جو ساروڻيون ٻڌايو. ڊاڪٽر قربان سنڌي ٻولي جي خدمت ڪرڻ لاء پوري زندگي ادبي سنگت سان سلهاڙيل رهيو پنج دفعا ضلع دادو جو رابطا سيڪريٽري رهيو. دادو جي اديبن کي متحد ڪري ڪيترائي مثالي ڪم ڪري ڏيکاريا ۽ نوان نوجوان ادب جي پاسي متعارف ڪرايا. پاڻ ريڊئي سان دلي لڳاء هئڻ ڪري هڪ ادبي رسالي ريڊئي پبليڪيشن جا 12 پرچا شايع ڪري سنڌ جي ماڻهن کي هڪ نج ادبي ۽ معلوماتي رسالو مهيا ڪيو. ڦلجي اسٽيشن ۾ ريڊئي جي هڪ مقبول پروگرام لوچين سي لهن جي سالگرهه ملهائي پوري سنڌ کي ڦلجي ۾ گڏ ڪندڙ ڊاڪٽر قربان هميشه انهن ڪمن ۾ اڳڀرو رهيو. ڊاڪٽر صاحب سگا سان به سدائين ڳنڍيل رهيو هن ۾ سماج جي خدمت وارو جذبو عروج تي هيو ۽ سگا ۾ رهي ڪري سنڌ جي ماروئڙن جي وڏي جوش ۽ جذبي سان خدمت ڪئي پاڻ ڊاڪٽر هوندي هر جمع تي مفت جمع ڪلينڪ هلائيندو هيو جنهن ۾ شهر سميت پري پري جي ڳوٺن جا ڪيئي ماروئڙا ڊاڪٽر وٽ پنهنجي علاج لاء ايندا هيا. ٻوڏ دوران ڪچي جي ڳوٺن ۾ وڃي ميڊيڪل ڪئمپون قائم ڪرڻ جهڙين خدمتن کي ڀلا ڪير ٿو وساري سگهي؟ انهن خدمتن عيوض ڊاڪٽر صاحب کي ڪيترائي مڃتا ايوارڊ ڏنا ويا مختلف تنظيمن طرفان ساڻس رهاڻيون رچايون ويون ڊاڪٽر صاحب ايڏيون ذميواريون سنڀالڻ کانپوء به پنهنجي گهر ۽ ٻارن ڏي به پورو پورو توجهه ڏنو اڄ ڊاڪٽر قربان جي ٽي ٻار ڊاڪٽر آهن يقينن ان ۾ ڊاڪٽر صاحب جي محنت ۽ پالنا سان گڏ انهن مسڪين ماروئڙن جون دعائون به گڏ آهن جن لاء هميشهه ڊاڪٽر قربان سوچيو ۽ لوچيو. مان جڏهن ڊاڪٽر صاحب جي ڪلينڪ تي وڃي ويهندو هئس ته ڪڏهن ڪڏهن ڊاڪٽر صاحب جي والد سان به ملاقات ٿيندي هئي هڪ دفعي هن مونکي نراسائي منجهان چيو ياسين ڏس تنهنجي يار ڊاڪٽر ڪجهه ڪونه ڪيو ٻين ڊاڪٽرن ڏي ڏس ڪيئن نه بنگلا مال ملڪيتون ٺاهيون اٿن پر قربان پنهنجي هن سادڙي ڪلينڪ مان خوش آهي مون کيس چيو چاچا تنهنجي پٽ جيڪو ڪجهه ٺاهيو آهي اهي ٻين سڀني ماڻهن کان وڌيڪ آهي ڊاڪٽر صاحب پوري سنڌ ٺاهي آهي پنهنجا دوست ٺاهيا آهن پنهنجو نالو ٺاهيا آهن ڊاڪٽر جا دوست ئي ڊاڪٽر جي ملڪيت آهن ته ڊاڪٽر صاحب جي والد جي چهري تي مسڪراهٽ اچي وئي هئي. ڊاڪٽر قربان جهتيال جي شاعري به لازوال آهي سندس جي شاعري ۾ عشق محبت سنڌ ڌرتي سان پيار مزاحمت ۽ ماروئڙن جي درد سمايل آهن. ڊاڪٽر صاحب هر وقت سنڌ ۽ سنڌي ٻولي بابت لکندو رهيو پاڻ پنهنجي سنڌ سان محبت جو اظهار هينئن ڪيو اٿس جيجل جهولي ڪير وساري سنڌي ٻولي ڪير وساري سنڌي ٻولي قومي ٻولي ماء جي لولي ڪير وساري اکر کر ۾ سڳنڌ آهي سادي سولي ڪير وساري جڏهن سنڌ پوري باهه سان ٻري رهي هئي هر هنڌ دشمنن جون ڪاهون هيون سنڌ جي ورهاڱي جا زهر اوڳاڇيا پيا وڃن ڪراچي ۾ سنڌين کي رت سان وهنجاريو پيو وڃي ته ڊاڪٽر قربان پنهنجي قلم جي نوڪ سان انهن دردن کي هينئن بيان ڪيو، منهنجي شهر جا هي سنسان رستا ڪري روز لاشا هي ويران رستا اذيتن جو طوفان ٿيو برپا آهي ماڻهو ٿا ڦٿڪن هي پريشان رستا يا وري ٻئي هنڌ لکيس ته زهر نه سانڍيو روح پنهنجي ۾ هت نفرت نه پر دل لڳي هلندي هي ڌرتي آ صوفين جي ڌرتي هتي فقط پيار جي ٻولي هلندي کيڏي رت جي هولي نه سنڌ بگاڙيو علم جي فقط قربان روشني هلندي ڊاڪٽر قربان هڪ عاشق مجاج ۽ حسن پرست شاعر هيو سندس جي محبوبه سان پيار جو پيچ ڪيئن اڙيو ۽ ڪهڙين ڳالهين موهي وڌو اهو ڊڪٽر قربان هينئن بيان ڪيو آهي اک تنهنجي هن ڪاري موهيو سونهن تنهنجي آ ساري موهيو جنهن ۾ تون نت چڙهندي آهين مونکي تنهن آ لاري موهيو ڊاڪٽر قربان کي جڏهن پنهنجي محبوب جي ياد اچي ٿي ته اداس ٿي وڃي ٿو ان سان گذاريل لمحا سندس جي خيالن ۾ سمائجي وڃن ٿا ۽ اکڙيون اڻ مندائتي مينهن جيان وسي پون ٿيون پاڻ لکيو اٿس ته اڄ مان توکي ساري ويٺس لڙڪن کي ڀي هاري ويٺس منهنجي سوچن ۾ تون شامل نالو تنهنجو واري ويٺس خوشين جا ڪي لمحا ڳولي دردن کي ڄڻ ڌاري ويٺس ڄامشورو جيڪو حسن ۽ آزادي جو مرڪز رهيو آهي هوائن جي شهر ڄامشوري جنهن ڪيتريون دليون موهيون آهن جتي جي سونهن چنڊ وانگر تجلا ڏيندي رهي ٿي ڊاڪٽر قربان اهڙن منظرن کي به پنهنجي شاعري ۾ قلمبند ڪري لکيو آهي ته ڇا ته پراثر آهي هوا ڄامشوري جي منور ۽ معطر آهي فضا ڄامشوري جي عشق ۽ حسن جو سنگم وڏو آ ڏاڍا ماڻهو ٿي موهي ادا ڄامشوري جي هتي سونهن ٿي ڏيئي تجلا چنڊ جيان چوطرف ٿي گونجي صدا ڄامشوري جي هي شهر ته پرين جو ديس ٿو سڏجي قربان ڪري ته ڇا ثنا ڄامشوري جي ڊاڪٽر قربان جڏهن آخري پساهن ۾ حياتي ۽ موت جي جنگ وڙهي رهيو آهي تڏهن به هن کي پنهنجو پرين ياد آهي ان کي وصيت ۾ ڪجهه چئي ٿو کيس پنهنجن لکيل خطن کي محفوظ ڪرڻ جو چئي ٿو ۽ ياد رکڻ جي تلقين ڪري ٿو ڊاڪٽر قربان پنهنجي محبوب کي وصيت ڪندي چئي ٿو ته گل قبر تي آڻجان وصيت اٿئي ٿورو گهڻو پيو سارجان وصيت اٿئي بي رخي جو پياري زهر ماريو اٿئي ياد ۾ ڏيئا ٻارجان وصيت اٿئي ڊائري پيار جي رکجان محفوظ تون منهنجون تحريرون نه ساڙجان وصيت اٿئي روح تنهنجي ۾ شامل رهندو روح قربان جو اها ڳالهه ڪڏهن نه وسارجان وصيت اٿئي ڊاڪٽر قربان جهتيال هميشه اسان دلين ۾ زندهه رهڻو آهي اهڙا ڪردار ڪڏهن به مرندا ناهن پر هميشهه چنڊ جيان چمڪندا رهندا آهن. 20 آگسٽ 2019ع جي امڪان اخبار ۾ ڇپيل
