سکيو هجي سنڌ سلامت ڪڏهن به ڏکيو نه ڏسي ڏينهن۔ رحمت وسندي رهي رب جي جيئن وسي سانوڻ مينهن۔ هر سنڌيء جو آهي هن سان نينهن سو مهڪندو رهي شل گلاب جيان.
1 ـ سهسين ڪرين سينگار ت ب آهين مٽيء جو مهمان. ڪوڏي ن کڻندين پاڻ سين ن ڪي سيج هلندين ساڻ. هت سڏائين پيو سلطان اُت پٽيندين پاڻ کي. 2ـ ستا اٿي جاڳ...
صاحب تنهنجي صاحبي عجب ڏٺــي مون، پـــن ٻوڙيـــن پاتـــال ۾، پهـــڻ تــارين تــون، جي راضي ٿئين تون، ته ميريائي مان لهان۔
رڪشي کي رشڪو چوندا۔ همراه کي هرماه چوندا۔ کٽ کي کٽان چوندا۔ بس پيو ڪم هلي۔
سڄي سنڌ سون مثل .لاڙ کان اتر. ڪينجهڙکان منڇر. ڪارونجهر کان کيرٿر. ڪشمور کان ڪيٽي بندر.
پکي سڀ ن سهڻا ماڻهو سڀ ن هنج ڪنهن ڪنهن ماڻهومنجه اچي بوء بهار جي
محترم سليمان وساڻ صاحب توهان جا لک ٿورا. هن محبتي اڱڻ کي مينيج ڪرڻ ۾ يقينن توهان کي مبارڪون هجن.
ادا منظور صاحب توهان جا لک ٿورا ڀليڪار چوڻ تي. هي محبتي اڱڻ سدا جرڪندو رهندو۽ اسان هن اڱڻ کي سينگارڻ ۾ ڪا ڪسر ن ڇڏيندا سين.
سائين تمام سٺي شعر سان شروعات ڪئي آهي.
بيشڪ عرس صاحب توهان صحيح پيا چئو .
سنڌ سلامت ساٿ سلامت . هميشه هي فورم سدا آباد رهي ۽ سنڌي دوست سدا مرڪندا رهن پليٽ فارم تي.
ڪجه دوست لاڙ جا ب عجيب آهن . ٽوال کي توليو چوندا سور کي لٻڙ چوندا وهنجڻ کي وهچڻ چوندا بس سنڌي ٻولي هر علائقي جي پنهنجي پنهنجي ٿي وئي آهي
نالن جي وچ ۾ ڪاما جو استعمال ڪريو
