ساگر خاصخيلي۔۔
اداسي خالي ويڙهي جي
اکين تي ڪيئن ڀلا رکجي
هوا جي بيقراري کي هيئين تي
ڪيئن ڀلا سٿجي،
اڱڻ جي جهولي ۾ نم جو
ڇڻي پيو پور جوڀن ايئن
سنڀارن جي تکي اُس ۾ سڙي آ
پينگهه تو بن جيئن،
اڃان ويران چونئري ۾
سمهي ٿو چنڊ آڌيڀ جو
گڏيء جي بدن تي جوڙو
اڃان آ ساڳيو شاديء جو،
ڀڙي جي گود ۾ سڏڪن...
هيڏي وڏي اجگر شهر ۾ اوطاق ٺاهي سنڌين کي سڏائي
رهاڻيون ڪرڻ،ء سنڌ جي مستقبل لاء سوچڻ،سنڌي ٻولي جي حڦآظت
لئ پتوڙڻ،ڀاء سليمان واقعي سنڌي روايتن جو پريو مڙس آهي
دعا ت ڀاء جون اهي اوطاقون ء روح رهاڻيون نسل در نسل قائم ء دائم رهن۔۔۔