.Sindhi Media

رُڪيسٽ ”مڪمل تعارف لاءِ“ کي مد نظر رکندي لکيو ويو آهي.
)
ناچيز سيکڙاٽ عبدالرزاق ميمڻ، رهندڙ آهي تعلقو نيوسعيدآباد سنڌ(هالا ۽ سڪرنڊ جي وچ ۾)، ضلع مٽياري پر هاڻ ڪراچيءَ جي گُلستانِ جوهر جي علائقي ، ڪريسنٽ ويو ، بلاڪ 13 جي آفيس مان ، توهانکي سنڌي ميڊيا ساليوُوڊ جي پليٽ فارم تان، اُن جي چيف آرگنائيزر جي حيثيت ۾، فيس بوڪ جي هن پيج تي ڀليڪار ڪريان ٿو.

ساليوُوڊ لفظ جي اوهانکي مُنجھائي نه، ان ڪري ٻُڌائڻ لازمي آهي ته ، هي سنڌي ميڊيا کي پريزنٽ ڪري ٿو بلڪل اهڙي ءَ طرح، جھڙيءَ ريت، ”باليوُوڊ“ بمبئي (ممبئي) کي، ”لاليوُوڊ “لاهور کي ۽ ”هاليوُوڊ “ هالينڊ کي. ۽ سنڌي ميڊيا کي ”ساليوُڊ“

ساليوُوڊ کي ـ ”سنڌي آرٽسٽس ويلفيئر ايئسوسيئشن (ساوا)“ ـ آرگنائيز ڪري ٿي، هن جو ذيلي ادارا آهن ـسنڌي آرٽسٽس ويلفيئر ايسوسيئيشن “(ساوا) ” ساليوُوڊ پروڊڪشن، پبليڪيشن ۽ر يسرچ سينٽر نيوسعيدآباد“ ۽ هن جي فندنگ هم خيال ،ميڊيا سان وابسطا رجسٽرڊ ليجينڊ، سنڌي ايڪٽرس، ايڪٽريانيون، ليکڪ، هدايتڪار، گُلوڪار وغيره فنڪار ۽ اليڪٽرانڪ ۽ پرنٽ ميڊيا ،(اخبار، مئگزين)، انٽرنيٽ ۽ ميڊيا جي هر شعبي سان تعلق رکندڙ ن جي ڊونيشن سان ٿئي ٿي، جيڪي هن وقت دنيا جي هر حصي ۾ سنڌي يا اُردو چينلن تان پنهنجي پرفارمنس ڏين پيا ۽ ڊونيشن ڏين پيا .

ساليوُوڊ (سنڌي ميڊيا)جو حقيقي مقصد آهي اُنهن سنڌي ميڊيا جي ٽيلنٽس کي گلوبل ميڊيا ۽ ٻاهر رهندڙ سنڌين سان متعارف ڪرائڻ، ۽ کين اپ ڊيٽ ڪرڻ، سان گڏ ، لاچار ۽ بي آسرا فنڪارن جي ڀلائيءَ وارن ڪمن ۾ ”سندن پاڻ مدد اُصول تي“ ڪم ڪرڻ، چينلن طرفان سندن اُجوري جي گھوٻيءَ تي نوٽيس وٺي سندن حلال اُجرت ڪيٽاگيريءَ جو تحفظ وٺڻ، فيصلا وٺي سهڪار ڪرڻ جي ڪوشش ڪرڻ ۽ زيادتيءَ ۽ نه ملڻ جي صورت ۾ مجبورن، بيريسٽر ۽ پيپلز ليگل ايڊ ڪميٽيءَ جي عبدالجبار ميمڻ جي صلاح ۽ سهڪار سان مفتل ليبر ايڪٽ 162 تحت ليبر ڪورٽس ۾، قانوني مدد فراهم ڪرڻ. (فقط رجسٽرڊ ميمبرن لاءِ) جيئن غريب، بيوس، لاچار، اٻوجھ سنڌي فنڪار ، ڪنهن چئنل يا ان جي پروگرام مئنيجر جي چالبازي ۽ چالاڪيءَ سان پنهنجي پورهي جي ڪمائيءَ کان محروم نه رهجي وڃن.


مان پنهنجي اسڪول جي زماني کان ئي سوشل ايڪٽوٽيز ۾ رهيو آهيان ۽ پنهنجي شهر ۽ اسڪول ۾ سپاف يعني سنڌ پيپلز اسٽوڊنٽس فيڊريشن جو صدر رهيو آهيان (1965 کان 1968ع) تائين. مان يونائيٽيد ميمڻ جماعت آف پاڪستان نيوسعيد آباد برانچ ۽ مهراڻ يونيورسٽي ڄامشورو جو آرگنائيزر ۽ جنرل سيڪريٽري رهيو آهيان.

مان سنڌ گريجوئيٽس ايسوسيئشن (سگا) حيدرآباد جي پهرئين ٽيڪنيڪل اداري حيدرآباد ٽيڪنيڪل انسٽيٽيوٽ حيدرآباد جو وائيس پرنسپال جڏنهن اُهولطيف آباد ۾ قائم هو هو ۽ پرنسپال جڏنهن اُهو لطيف آباد کان هيرآباد شفٽ ٿي ويو(1980 _ 1984) رهيو آهيان. سگا جو هي ادارو شام جي وقت ۾ هلندو هو ۽ اُن وقت مان مهراڻ انجنيئرنگ يونيورسٽيءَ جو اسٽوڊنٽس هوس ۽ هانرري ڀور تي خدمت ڪندو هوس (شام جي اداري ۾) هن اداري جا سرپرست هُئا، سائين اعجاز قريشي صاحب، سائين مرحوم ڊاڪٽر شريف ميمڻ صاحب، سائين ڊاڪٽر سليمان صاحب، سائين چُوهاڻ صاحب سري گھاٽ وارا ۽ ٻيا گھڻائي.

مون پنهنجي فني زندگيءَ جو آغاز1967ع ۾ نيو سعيدآباد شهر جي اسڪولن ۽ اسٽيج ڊرامن تان هڪ پرفارمر، ليکڪ ۽ ڊائريڪٽر جي حيثيت ۾ ڪيو ۽ 1972 کان ڪراچي ريڊيو پاڪستان جي چئنل2 تان سنڌي پروگرامن ۾صداڪاري ۽ نوجوانن جي پروگرامن ”نهين ٽهي“ سان ڪئي، منهنجا اُن وقت جا ساٿي هُئا، پي ٽي ويءَ جو بادل جمالي (رٽائرڊ پروڊيسر) ۽ قربان چنه ۽ اسرا يونيورسٽيءَ جي ايم بي اي شعبي جو پوفيسر ، جنهن گھونگھٽ لاه ڪنوار ۾ گھوٽ جو ڪردار ادا ڪيو ۽ نصرپور جو رهڻ وارو جناب علي احمد پانڌياڻي هو، جن پڻ مون سان گڏ پنهنجي ڪيريئر جو آغاز ڪيو هو. ريڊيو پاڪستان ڪراچيءَ تي منهنجو پهريون مذاحيه ڊرامون هو ”گُلدستو “ جنهن ۾ مونسان گڏ ٻيا فنڪار هُئا قربان جيلاني، غزاله رفيق، اي آر بلوچ، قربان چنه .

هڪ ليکڪ جي حيثيت م منهجي پهرين ڪهاڻي هئي (مامتا ۽ موت) جيڪا غالبن 72يا 1973 ۾ هلال پاڪستان ۾ ادي فهميده ميمڻ جي صفحي ۾ ڇپي. منهنجا لکيل ۽ ڪيل اسٽيج ڊراما هُئا، غريبن جي جھوپڙي، وامق عذرا، ”عمر ماروي“، ”انسپيڪٽر ٿري ناٽ ٿري“ ۽ ٻيا گھڻائي (1965_ 1968) .

مون ٽي وي تي ڪي ٽي اين جي مذاحيه پلي (لش) جي سترهين قسط کا آغاز ڪيو اهڙي طرح فريد نواز بلوچ جي ٻئي فرزند دانش نواز مونکي متعارف ڪرايو ۽ مون گهڻي ڀاڱي هن جي ئي سنڌي توڙي اُڙدو ڊرامن سيريلس ۾ ڪم ڪيو جنهن ۾ ڪي ٽي اين تي آهن،لش، فن هائوس، قيامت، ۽ ٻيا ڪيترائي ۽ انڊس ٽي وي تي، داني ديوانه، ميرانام محبت،ياهُو ڪلينڪ، ۽ ٻيا ڪيترائي. اسلم ڀُٽي جي سازش، ڪائنات، ٻيون ڪيتريوئي ۽ اڪبر پٺاڻ جي ڏُهاڳڻ، گُناه، رشتن جي ڪهاڻي ۽ ٻين ڪيترين ئي سيريلس ۾ ڪم ڪيو

اسڪرپٽ ڊراما رائيٽر جي حيثيت ۾ ، ڪي ٽي اين تي جيڪي مُهنجا پلي هليا اُنهن ۾ ”چوڙيون“ هر شخص ڪهاڻيءَ ۾، جنهن جو ڊائريڪٽي ايوب گاد هو. مزاحيه ٻه عيد پليز ” شادي خانا آبادي”، جنهن جو ڊائريڪٽر عاشق شاه هو ڌرتي ٽي وي تي (تضاد) جنهنجو ڊائريڪٽر ڪي. ڪي هو، ۽ ليکڪ ).

منهنجا الاهي عيد پلي سنڌ ٽي وي تي به هليا جن مان ڪي آهن، سرڪاري قرباني جنهن کي منظور دانش ڊائريڪٽ ڪيو ۽ عيد عجُوءَ جي، جنهن کي رشيد شوري ڊائريڪٽ ڪيو ۽ نوڪر تابيدار ۽ سولوپلي ڦُلي وغيره. جنهن کي ڪي.ڪي ڊائريڪٽ ڪيو. ڪن ۾ مون ايڪٽر طور به ڪم ڪيو .

مون سال 2000ع کان الاهين سيريلن ۾ ڪو ڊائريڪٽر ۽ ايسوسيئيٽ ڊائريڪٽر طور ڪم ڪيو ، جنهن ۾ ڪي ٽي اين لاءِ مرحوم امداد شاه راشديءَ جون اوکا پنڌ، اڌُورا ارمان ۽ دردونديءَ جو ديس. ۽ الاهن ڪي ٽي اين، ڌرتي، سنڌ ٽي وي، مهراڻ ۽ آواز ٽي وي جي پليز ۾ڊائريڪٽر ن ”خادم حُسين خاص خيلي” عرف ڪي.ڪي. ۽ حسين شاه راشديءَ (سرهاڙي وارو)ملي ڊائريڪِشن جو آغاز ڪيو سنڌ ٽي ويءَ جي لانگ پليز تان، جهڙوڪ قاتل، حوصلو ۽ اُڃايل آبشار سان جنهن ۾ مون ڪريڪٽر رول پڻ ڪيو.سنڌ ٽي وي تي اسانجون قيدياڻي ۽ ٻيون سيريلز پڻ هليون. آواز ٽي ۽ مهران ٽي وي تي به مون الاهين ڊرامن ۾ ايڪٽر ۽ سپورٽنگ ڊائريڪٽر طور ڪم ڪيو ۽ آواز ٽي وي تي ” آن رمانڊ سيريل جي پهرين ايپي سوڊ ۾ ”ماستر “ جو ڪريڪٽر ڪيو .

مهراڻ تي رياست سيريل ، رياست جو پرومو مهراڻ جي ويب سائيٽ تي ڏنل آهي هن ۾ به منهنجو نه صرف مرڪزي ڪردار ” ڪمدار جو“ آهي پر هن جو مان ڪو ڊائريڪٽر به آهيان، ڊائريڪٽر حُسين شاه راشديءَ

هڪ ٻي سيريل جنهن جو به مان ڪو ڊائريڪٽر آهيان، به هٿن ۾ آهي (ڪچي ڀت) جيڪا ڌرتي ٽي وي ٺهرائيڌرتيءَ سان ڳالهيون جاري آهن جي هُنن وري ته. هي اوڏن تي لکيل ڪهاڻي آهي، جنهن ۾ فلم اسٽار شهباز دُراني پڻ آهي.

مون 1968 ۾ سنڌي ادبي سنگت سڪرنڊ ۽ سعيدآباد کان شاعريءَ جو سفر پڻ شروع ڪري 1974 ۾” بزم طالب مولي“ جيڪا سائين مخدوم محمد زمان جي سرپرستيءَ هيٺ هلندي هُئي ۽ سائين جن اُن ۾ هر مهني لازمي شريڪ ٿيندا هُئا، جتي مونکي اُن وقت جي عظيم شاعرن کان سکيا پڻ ملي ِ مُهنجي الف بي صحيح ٿي، جنهن ۾ بغدادي ڪراچي وارو، سائين محمد جمن حالو ۽ سندن فرزند اصغر حالو جيڪي چاندني بلڊنگ آتما رام پريتم داس تي رهندا هُئا ۽ اها محفل اُتي لڳندي هُئي.

مون پهريون بي غلطيو مڪمل شعر حيدرآباد جي مسلم هاسٽل ۾ ٿيندڙ جيئي سنڌ جي تقريب ۾ پڙهيو جنهن جا چيف سائين جي ايم سيد هُئا. ۽ حاضرين ۽ سامعين کان داد ورتو، شعر جا ٻول هُئا:
سُهڻي سنڌڙي تنهنجن مارُن کي سلام، سنڌي سٻاجھن، حُسن وارن جي يارن کي سلام’’’

مون وٽ هن وقت منهنجي لکيل ۽ آڻ ڇپيل سولو پلي، ڊرامن، لانگ پلي، سيريل ۽ سوپ جو ڪافي تعداد آهي جيڪو جلد ڇپائبو، مُهنجا ڊراما رواجي ڊرامن کان مختلف هوندا آهن، جنهن م معاشرتي تنقيد سان گڏ اصلاحي پهلو به هوندا آهن، جنهن جو ٿيم آئون معاشري ۾ ٿيندڙ گھٽتائين ۽ واڌاين ۽ ڪرنٽ افيئرس مان ڪنسيو ڪندو آهيان. جهڙوڪ هيومن ٽريفڪ تي، لکيل سيريل اهي (وڪامندڙ وُجود)، وڏيرن جو ڳوٺانيو زالون ڇڏي يا هوندي شهر جي ماين سان شادي ڪرڻ ۽ اُن جا نيشنلزم تي اثر ( مامتا ۽ موت ۽ رت جا رشته) عورتن تي ظلم لاءِ ( نڀاڳي)، رٽائرڊ ملازمن تي ( ڦُلي جيڪو جلد ئي ڪنهن به ڇنڇر تي سنڌ ٽي وي تي هلندو، ڪي ڪي جي ڊائريڪشن، ٻه ڪردار رحمت الله ماڃوٽي ۽ ممتاز)، وتائي فقير تي نئين نسل کي وتايو ياد ڪرائڻ لاءِ (وتايو ان ڪراچي) وغيره وغيره.
مان سنڌي ادب ۾ نواڻ جو قائل آهيان، اهڙي نواڻ جيڪا حالاتِ حاضره تي هُجي، حقيقي مسئلن تي هُجي، يعني ڪرنٽ افيئر کي ڊراماٽائيز ڪري پيش ڪرڻ.