وفا سرمد رزاق طرفان موجوده مواد

ادا اوهان سڀني جون مهربانيون.

مورو

پرس کڻي هو هر هر موڏي نهاريندي هئي، منهنجا نيڻ ڏسي هو پاڻ کي ماريندي هئي. هن کي جڏهن به وسري وڄي لڪائڻ مونکي، نه پڇو ڇا ته پاڻ کي ڪهر جو سواريندي هئي. جيڪي سور ملندا هئا ويچاريءَ کي تحفي ۾، هو پوءِ به مرڪي موڏي سو بار پڪاريندي هئي. اچ موڏي کڻي او پرين هڪ رات کڻي، سوين سوال، الاءِ ڇو پاڻ کي...