ساگر سنڌي طرفان موجوده مواد

جي سائين مهربانيون... ترميم ڪري ڇڏي اٿم وڏا وڙ اوهان جا...

ﺣﻴﻠﻢ ﺑﺎﻏﻲ ﻫﻲ ﺩﻳﻮﺍﻧﻦ ﺟﻲ ﻓﻄﺮﺕ ﺁ، ڪﻮ ڏﻭﻫﻪ ﻧﻪ ﮄﺭﺑﻮ ﻣﻘﺘﻞ ﺗﻲ، ﺟﻲ ﺳﺮ ﺗﺎﻥ ﮔﺬﺭﻱ ﭴﺎﮢﻦ ﭤﺎ ﺗﻦ ﻣﻮﺭ ﻧﻪ ﭜﺎڙﻳﻮ ﺍٽڪﻞ ﺗﻲ . ﺟﻮ ﺭﺍﺕ ﺭَﺗﻲ ﻧﻴﻼﻡ ڪﺮﻱ ۽ ﮔﮭﻮﺭ ﮔﮭڙﻳﻮﻥ ﻗﺘﻼﻡ ڪﺮﻱ ﺟﻮ ﻭﻳﭡﻮ ﭤﻮ ﻭﺳﺮﺍﻡ ڪﺮﻱ ﻣﻮﻥ ٽﻬڪ ڏﻧﺎ ﻫﻦ ﺗﻮڪﻞ ﺗﻲ . ﭤﻮ ﺩﻭﻧﻬﻮﻥ ﺩﻭﻧﻬﻮﻥ ﻭﮔﮭﺮﻱ ﺁ ۽ ڪﺮﮢﻮ ڪﺮﮢﻮ ﻭﮐﺮﻱ ﺁ ﺟﻮ ٽﻢ ٽﻢ ٽﻢ ٽﻢ ﭘﭵﺮﻱ ﺁ، ﭘﺮ ﻣﻴﺮ ﻧﻪ ﺁﻳﻮ ﻣﺸﻌﻞ ﺗﻲ . ﺗﻮ ﭘﻮﺭ...

ادا رسول بخش اللہ اوھان کي به سدا آباد رکي اوھان جي محنت تمام بھترين آ

ادا شاعر جي شاعريءَ جا ڪجھ اصول ھوندا آھن تنھن ڪري شايد شاعر مناسب نہ سمجھو " ھا" جي واڌاري کي اسان تہ اھو شعر لکنداسين جيئن شاعر لکيو..

محترم عبيدالله عبيدالله ٿھيم صاحب اوھان جا لک ٿورا في الحال ڪا ڏکيا ئی ناھی اوھان جا قرب.

بھترين تخليق

Your every think is ok but specially eye سڄڻ سڏي سڪ مان ڪو ڀري ڀاڪر پاِء You are like an star shining in sky عاشق آھيان ازل کان ڪو رانجھڻ رنگ رلاِء From the begning to the and you are only my پوءِ سڄڻ سچي پيار م تون ڇرڪين ٿو ڇا لاءِ Dear my dificulties you are giving why مٺڙا صد قہ مولا جي يار...

مھربانيون اوھان جون.

ﺷﻴﺦ ﺍﻻﺳﻼﻡ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮحمان ﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﻭﺍﻟﻤﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﻭﺯﺍﻋﻲ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﻭﺯﺍﻋﻲ ﻧﺴﻼً ﺳﻨﮅﻱ ﻫﻴﺎ . ﻋﻼﻣﻪ ﺫﻫﺒﻲ ۽ ﺍﺑﻦ ﺣﺠﺮ ﻋﺴﻘﻼﻧﻲ ﻟﮑﻦ ﭤﺎ ﺗﻪ ” ﺍﻥ ﺟﻮ ﺗﻌﻠﻖ ﺳﻨﮅﻱ ﻗﻴﺪﻳﻦ ﺟﻲ ﻫڪ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺳﺎﻥ ﻫﻮ . ﺍﻣﺎﻡ ﺍﻭﺯﺍﻋﻲ 88 ﻫﺠﺮﻱ ۾ ﭘﻴﺪﺍ ﭤﻴﻮ . ﺍﻥ ﺟﻲ ”ﺷﻴﻮﺥ“ ‏( ﺍﺳﺘﺎﺩﻥ ‏) ۾ ” ﻋﻄﺎ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﺭﺑﺎﺡ ‏( ﻣﻔﺘﻲ ﻣڪﻪ ‏) ،“ ” ﻗﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪﺍﺩ،“ ”ﻣﻮﻟﻲٰ ﺑﻦ ﻋﻤﺮ، “...

رنو گهڻو ٿم لڇيو گهڻو ٿم سٺو گهڻو ٿم زيان جاني سمنڊ منهنجو گواھ ٿيندو زمين ڏيندي بيان جاني عظيم آهين ڪمال وانگي حسين سهڻي خيال وانگي تڏنهن ته تنهنجو جمال جلوو جڏنهن تڏنهن آ جوان جاني جلي جلي ٿو ڪيان اجالو لڇي لڇي ٿو چوان جمالو کلي پڇين ٿو ته ڪيئن هلان ٿو جيئن هلي پيو جهان جاني تتيءَ ٿڌيءَ ۾...

قرب اوھان جا ادا محمد آصف

ﺳﮑﻲ ﭘﻴﺎ ﮐﻲ ﻣﻠﻴﻦ ﺗﮧ ﭼﺌﺠﺎﻥ ﭼﺎﻧﺪﻧﻲ ﺗﻮ ﺳﻮﺍ ﻧﮧ ﭤﻴﻨﺪﻱ، ﺍﭼﻴﻦ ﺗﮧ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺍﻣﺎﺱ ﻡ ﺁﺀ ﮀﻮ ﺗﮧ ﭔﻲ ﺭﺍﺕ ڪﺎﻧﮧ ﺍﻳﻨﺪﻱ . ڪڏﮬﻦ ﺑﮧ ﺗﻮﺗﻲ ﺩﻭﺍﺭ ﺩﻝ ﺟﺎ ﻧﮧ ﭔﻮٽﺒﺎ ﺗﻮﻥ ﭜﻠﻲ ﮬﻠﻲ ﺁ ، ﭔﮧ ﻟڙڪ ﺁﻻ ﺗڏﮬﻦ ﺑﮧ ﮬﻮﻧﺪﺍ ﻣﺘﺎﻥ ﭼﺌﻴﻦ ﺁﺟﻴﺎﻥ ﻧﮧ ﭤﻴﻨﺪﻱ . ﻧﮧ ﺩﻳﭗ ﺩﻭﻧﮭﺎٽﺠﻲ ڪڏﮬﻦ ﮬﻲ ﻟﻼٽ ﺟﻲ ﻻٽ ﺷﺎﻝ ﺟﺮڪﻲ، ﭘﺮﮪ ﭘﺮﻱ ﺁ ﭘﺘﻮ ﻧﮧ ﺁﮬﻲ ﺗﮧ ﺭﺍﺕ ڪﻴﺴﻴﻦ ڏﮬﺎﮖ ڏﻳﻨﺪﻱ . ﭘﮑﻲ...

مونکي وٽي وڌائي درويش مسڪرايو مخمور ٿي خدائي، درويش مسڪرايو ساري حيات رقصان چاهت جي پيچرن تي پر ماڳ نا رسائي ! درويش مسڪرايو وارن جي ڇانورن ۾ ڪنهن ٿڪ ڀڳو ازل جو نيڻن ۾ ننڊ آئي، درويش مسڪرايو سالار ڪي سڪندر ڪيڏا وڏا تونگر تن جي ڏسي ڪمائي، درويش مسڪرايو ڪو عشق ٿيو نه پورو...

مورڙي جي شھر ڪراچي کان