زل
منصور حمزه
دوستن ۽ ٻيڙين جو ساٿ هو
نرم مٽيءَ ۽ کڙين جو ساٿ هو
ڪجھ ڪپر تي چنڊ جا پيرا هيا،
ڄڻ نديءَ سان راتين جو ساٿ هو!
ننڊ پلر تي سبز رنگت جيئن هئي،
جاڳ ۾ جر جي گهٽين جو ساٿ هو!
تون هئين ڄڻ ڏور ويندڙ ڪو پکي
منتظر کي بس اکين جو ساٿ هو!
ونجھ ڀي منهنجي رڳن مان پئي مٽيو
روح کي دل جي ڪنڌين...