ميمڻ جاويد جاني طرفان موجوده مواد

آءَ نه ڪڏهن سچو ٿيندس سچ چوان ته پتِ وڃايان هت هُتِ نيٺ پاڻ لڄايان سڀئي سچو سچو چوندس پاسي ۾ ڪو ويهڻ نه ڏيندس ڪوڙ چوڻ سان ملندم پيار ڪڏهن ٿيندس ڪين خوار مون کي ڏي تون سگھ ڌڻي ڪوڙ سان رکان دل گھڻي

ڪِينَ ڪُنو ڇڏ ، رَھُ راضي رَبَ جي رَضا تي اَٿِي اَنا پيارا ڇا تي ، مِٽيءَ ماڻهو مٽي ٿيندين

ڌُنِ سدائين ڌَنَ جي ، آهي مٿان تو سُوار خُوب ڪيو هِنَ خُوار ، انسان جي عظمت کي

زندگيءَ جو زهر پي ڏِسُ ته مڃان سقراط جي طرح جي ڏِسُ ته مڃان وعدا وفا جا قول روز ٿو ڪرين تون جُوءِ مٿان جان نثار ٿي ڏِسُ ته مڃان

فَنَ جو آهيان فقير ، شاعري آهي بس شوق لَڄَ رَکُ تون لوڪَ ، اوڻايون نه ڏِسُ مون اندر

ڌرتيءَ کي ڇو ڌَنَ ڪاڻ ، وڪڻين ٿو پيو تون وائڙا ڌاريو چوندا ڌرتي واسين کي ، پڇتائيندين پوءِ پاڻ سُتَتِ لَهِجُ سَڄَڻَ سُڃاڻ ، وقتُ نه ورندو وري وري

خلوت ئي آهي خوب ، سڄڻ بنا تنهنجي بزم آهي اهو اندر عزم ، محب مچائي محفل مون سان

علم اهو جيڪو شعور کي بيدار ڪري نه ته علم ته شيطان وٽ به هيو.

سائين جن جا ٿورا بهترين مواد پڙهڻ لاءِ مليو.

اندريون پسي اندر، ٻاهريون پسي ٻاهر اهڙو تون ڌيان ڌار، جنهن سان پسين پاڻ

ڀڳت ڪبير نينان اوپر پائون ڌهريو هوري هوري چل ڇنڀي نه ميري پنبڻيان دُکي نه تيري پگ شاھ لطيف هوريان هل حبيب کي ائين چوي ڪير لالڻ لاغرض ٿي رک پنبڻين مٿان پير ڇڏ ڇنبڻ جي هير ته ساجن سکائون لنگھي

گذارش آهي ته سنڌي سورمن جا ڏينهن ملهائڻ گھرجن. انهن تي سيمينار ٿيڻ گھرجن ۽ ٽيليويزن تي انهن متعلق ڊراما پيش ٿيڻ گھرجن. سندس نصاب ۾ پڻ سبق ڏيڻ گھرجن. سنڌي ٻولي ڪراچي جي ڪاليجن ۾ اهم سبجيڪٽ هئڻ گھرجي جھڙي نموني اردو پڙهڻ هر سنڌي لاءِ لازمي آهي اهڙي نموني هر اردو ڳالهائڻ واري لاءِ سنڌي پڙهڻ سنڌ...

هڪ بادشاهت ۾ بادشاھ جي وفات ٿي وئي ۽ نئين بادشاھ جي چونڊ ڏاڍي ڏکي ٿي پئي. آخرڪار فيصلو ڪيو ويو ته چوواٽي تي صبح سوير جيڪو پهريون ماڻهو ايندو اهو اسان جو بادشاھ هوندو، ان چوواٽي تي هڪ فقير پهتو ان کي بادشاھ جي تخت تي ويهاريو ويو ۽ چيائون ته هاڻي تون اسان جو بادشاھ آهين. فقير چيو ته بابا مان ڇا...

سنڌ منجھ ڪيڏا ٿين پيا نود قوم سنڌي ڇو اڃان آهين جمود