راشد مورائي سنڌ جو قومپرست ۽ عاشق شاعر ۔۔۔۔۔۔ سندس شاعريء مان تمام سهڻي چونڊ ۔۔۔۔۔ دوستن لاء سندس هي گيت مڪمل ونڊ ڪجي ٿو۔ دل جي ويران رِڻ تي دل جي ويران رِڻ تي ڪڪر بانورا ٿورڙو ئي وسين ها ته ڇا ٿي ٿيئه سانورا ! تون گھڙي کن سڙيءَ دل مٿان ڇانورو ٿي رهين ها ته ڇا ٿي ٿيئه هو ارادو پڪو مون ڪيو مرڻ جو شوق جاڳي پيو آ وري جيئڻ جو مون ٻُڌو آ ته اڄ هو پُڇڻ ٿو اچي موت ! ٽارو ڪرين ها ته ڇا ٿي ٿيئه ڪيترا حسرتن جا ڦُٽن گونچ ها کوڙ آسن جون مکڙيون ٽِڙي ٿي سگھيون منهجي دل جي گلستان ويران جو باغبان ٿي رهين ها ته ڇا ٿي ٿيئه منهنجي وِندر جو باعث ٿي بڻجي سگھي ڪائي تصور تازي هجين ها کڻي فون تي جي ٻه ڳالهيون نٿو پيو ڪرين ڪوئي خطڙو لکين ها ته ڇا ٿي ٿيئه تون کلين ٿو ته ڄڻ گل ٽِڙي ٿا پون ماٺ تنهنجي خزان، گل ڇڻي ٿا پون تو جي "راشـــــد"کي روئندي ڏٺو هو پرين ٿورو مُرڪي پوين ها ته ڇا ٿي ٿيئه
دل وٽان سٽون۔۔۔ تون کلين ٿو ته ڄڻ گل ٽِڙي ٿا پون ماٺ تنهنجي خزان، گل ڇڻي ٿا پون تو جي "راشـــــد"کي روئندي ڏٺو هو پرين ٿورو مُرڪي پوين ها ته ڇا ٿي ٿيئه
ادا عتيق الرحمان توهان جي ذوق کي داد نه ڏيڻ سچ پچ ته اوهان سان زيادتي جي مترادف ٿئي ويندو۔ توهان جهڙي سٺي انسان جي دل جي آئيني تي ٺهيل سچائي،پريت ؤ پيار جو عڪس ،توهان جي شخصيت کي تمام گهڻو معتبر ٺاهي ڇڏيو آهي۔ توهانجي فطرت ۾ نياز ۽ نوڙت جي شموليت توهان کي هن اڳڻ جي لاء تمام گهڻو قيمتي ٺاهي ڇڏيو آهي۔ ڏاهپ سان ڀريل اوهان جا ويچار هن اڳڻ جي اثآثن مان آهن۔
سائين غلام مصطفي ا ميمڻ صاحب ،آءُ تمام مشڪور آهيان اوهان جو جنهن پنهجي من ۾ اهيا جڳه عطا فرمائي آهي،هي توهان جي نگاه آهي جنهن ائين ڏٺو آهي ،اصل ۾ ائين آهيان ڪو نه ،پر نه هجڻ جي باوجود به تهه دل سان ڪوشش ڪندس ته اوهان جي چٽيل عڪس ۾ پنهجو پاڻ ڏسان ۽ اوهان جي سرپرستي ۾ پنهجووڃايل مقام حاصل ڪيان، سائين اوهان جي عطا ڪيل محبت منهجي اندر جا داغ ڌوئي رهي آهي جنهن ۾ سچ ته مان اجرو ٿيندو ٿو وڃان، ۽ پنهجو پاڻ تي پنهجو هجڻ ظاهر ٿيندو ٿو و ڃي، اصل ۾ مان خودگرزي جي خول ۾ جي رهيو هوس، جنهن ۾ مان ئي زندگي جو حقدارسمجهندو هوس پر توهان جي درسن ۾ منهجو عڪس ظاهر ٿيو جنهن ۾ مون ڏٺو ۽ محسوس ڪيوته ما اڪيلو زندگي جو حقدار نه آهيان ،هر پاسي وکريل درد مونکي پنهجي ويجهو وٺي ويو مون ڏٺو ته مان هڪ فرد نه پر منهجي ساري سنڌ سڏڪن ۾ آهي ۽ سنڌ ڌرتيء جا سپوت نعرو هڻي ويٺا آهن ، سنڌ سلامت فورم جن انهن دردن کي ويجهو کان ڏٺو ۽ محسوس ڪيوآهي ، ۽ ان درد جو جهنڊو بلند ڪيو آهي ،۽ ان جهنڊي (سنڌ سلامت فورم)جي هيٺ ،سنڌ جي هر ڪنڊ جي خوشبوء دار مٽي جا ،املهه ماڻڪ، سنڌ کي سينگارڻ ۾ مصروف آهن ،۽ آء مايوسي جي ڪُنَن ۾ گهوتا پيو ٿو کانوان!!!!!،هڪدم ڪنهن هٿ مان وٺي ٻاهر ڪڍيو ،۽ اوهان مهربانن جي نظر ڪيو،جتي اوهان ،بي بها پيار ،آڌر۽ جياپي جو مقصد ڏنو آهي، جتي منهجي گهُٽَن دُور ٿي ، ۽ مونکي پنهجي زندگي جي منزل نظر اچي ويئي ۔هاڻي مون وٽ جيئڻ جو مقصد آهي ،۽ هاڻي مان جيئڻ ٿو چاهيان، اوهان جي مچايل هن ميلي ۾ پنهجن ساٿين کي ڳولڻ ٿو چاهيان، جيڪي صدين کان اوسيئڙي ۾ هئا ۽ سنڌ سلامت فورم جي معرفت سنڌ جي هن مشڪل گهڙي ۾ همسفر ٿيندا ۽ جديد دور جي هن جنگ ۾ سنڌ سلامت جو نعرو نروار هڻي پنهجي خداداد صلاحيتن کي ڪتب آڻيندي امن ۽ آشتي جي هن ڌرتي جيڪا الله ۽ ان جي حبيب صلي الله عليه وَ آله وسلم جن کي بيحد پياري آهي تي پوندڙ گندي نظر ۽ لوڀ ۽ لالچ ۾ الله جي پسنديده مخلوق يعني انسانذات کي ايزائيندڙن کي سبق سيکارڻ لاء هت گڏ ٿيندا ،هنن ماروئڙن سان ٿيندڙ شرمناڪ ظلمن کان نجات جو سبب بڻجندا پنهجي زندگي پنهجي امام عالي مقام جي نظر ڪندا، جن ڪڏهن به ظالم جي اڳيان جهڪڻ ڪو نه قبوليو ۽ حق جو نعرو هڻندي پنهجي ربَّ جي راه ورتي ۔ سائين موکي به اوهان جي هن سنڌ سلامت فورم ڏسڻ واري اک ڏني آهي جنهن ۾ آء به هر اهو درد محسوس ڪيان ٿو جيڪو اڳ۾ ڏسي به نظرانداز ڪري ڇڏيندو هوس، اوهان جنهن محبت ۽ شفقت سان جيء ۾ جايون ڏيو ٿا يقين اٿم ته هڪ نه هڪ ڏينهن سڄي سنڌ ،سنڌسلامت جي نعرن سان نشامبر ٿيندي جتي ڪي صوفي ڪي ديندار ڪي علامه ڪي سياستدان ڪي استاد ڪي شاگرد ڪي هاري ڪي مزدور امن جو ترانو ڳائي دنيا کي حيران ڪري ڇڏيندا، هي علم جي واٽ ،هلندي رهندي ، مايوسين کي مات ايندي رهندي، چڻنگ مان چڻنگ، چڻنگ مان لاٽ ٻرندي رهندي ، قطرو قطرو ٿي درياء وهندو محبت جي برسات وسندي رهندي هن دل ۾ اهيا دعا آهي سنڌ سلامت ابد تائين رهندي اوهان جي پيار ۽ رهنمائي جو اونو هر پل رهندو ، الله پاڪ هن نيڪ ڪم ۾ سنڌ سلامت ساٿين کي پنهجي حفظ وَامان ۾ رکي انهن جي علم ۾ واڌارو ڪري انهن جي ايمان جي تازگي هر وقت رکي انهن ۾ محبت ۽ جدوجهد جي بي بها قوت عطا فرمائي دنيا و آخرت جي ڪاميابي عطا فرمائي،آمين
سائين اوهان جي دعا اسان جي دعا پڻ آهي ۔ اها اوهان جي اندر جي حقيقت ڀري آهي ۔انشاءِ الله هي اڱڻ ائين ئي ٻهڪندو رهندو ميلا مچندا رهندا ۔ وسلام
تون کلين ٿو ته ڄڻ گل ٽِڙي ٿا پون ماٺ تنهنجي خزان، گل ڇڻي ٿا پون تو جي "راشـــــد"کي روئندي ڏٺو هو پرين ٿورو مُرڪي پوين ها ته ڇا ٿي ٿيئه سائين راشد مورائي جي شاعري سهڻي چونڊ
