غزل ﮐُﻠﻴﻞ ﮬُﻦ ﺩﺭﻱﺀَ ﻣﺎﻥ،ﺑﺠﻠﻲ ﭘﺌﻲ ﭼﻤڪﻲ ﻟﮙﻲ ﭤﻮ ﺣُﺴﻦ ﺟﻲ،ﺗَﺠﻠﻲ ﭘﺌﻲ ﭼﻤڪﻲ * ڪﮃﻱ ڪﻨﮅ ڪﻔﻦ ﻣﺎﻥ،ﺍُﻣﻴﺪﻭﻥ ﺍُﭤﻴﻮﻥ ﮬِﻦ ﭤﻮ ﭜﺎﻧﺌﻴﺎﻥ ڪﺎ ﻣﻦ ﺟﻲ،ﻣڪﻠﻲ ﭘﺌﻲ ﭼﻤڪﻲ * ﺭُﮘﻮ ﺳﮅﺭﻳﺎ ﮬُﺌﺎ،ﺗڏﮬﻦ ﻭﻳﺎ ﺍُڏﺍﻣﻲ .... ﮬﻮﺍ ۾ ﺷﻤﻊ ڏﺱ،ﮬﻴڪﻠﻲ ﭘﺌﻲ ﭼﻤڪﻲ * ﭔُﮅﻭ ﭤﻢ ﺳﺮﻣﺪ ﺳﻮﺭﻱﺀَ ﭼڙﮬﻲ ﭤﻮ، ﺗڏﮬﻦ ﺷﮭﺮ ﺳﺎﺭﻭ ۽ ﺩﮬﻠﻲ ﭘﺌﻲ ﭼﻤڪﻲ * ﺳﭻ ﮐﻲ ﺍﻧﮅﻳﺮﻱ ﺟﻲ ﭼﺎﺩﺭ ۾ ﻭﻳڙﮬﻲ ﻭڏﻭ ڪﻨﮅ ﮐﮣﻲ ﺍﭲ ﭼُﻐﻠﻲ ﭘﺌﻲ ﭼﻤڪﻲ * ﻧﻔﻴﺲ ﺍُﺕ ﺭﻳﺎﺿﺖ،ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺍَﺟﮭﺎﺋﻲ ﺟﺘﻲ ﺟﻮﺕ ﭔﺎﺭﻱ،ﺟﺎﮬﻠﻲ ﭘﺌﻲ ﭼﻤڪﻲ
