غزل راشد قريشي ڀلي مونسان نه چاه بيشُمار آ هُن جو منهنجي دل ۾ ته مگر صرف پيار آ هُن جو ـــ مان به محفل ۾ ڪيئي رنگ رچائيندُس پر منهجي نظرن کي فقط انتظار آ هُن جو ـــ پنهجي وُجود ۾ پاليا مون اِرادا ته گهڻا مُنهجيِ هستيءَ تي مگر اختيار آ هُن جو ـــ ڪي مرن پيا ڪي ٺرن پيا ڪي ڀرن پيا آهون هتي هر شخص ٿي ويو شڪار آ هُن جو ـــ ڪلهه سڄي رات به راشد اکيون سُجاڳ رهيون مُهنجي اکڙين ۾ ڀريل هي خُمار آ هُن جوasul matt ۔۔۔۔۔۔
