مزدورن دي جي حوالي سان .هو جي سڱن وانگيان، ٻٽا چوٽا ڪن، ٻيجا کڻي باک ۾، ٻنين ۾ ٻهڪن، پريان ڄڻ ته لڳن، پنن ٽاريون مينهن ۾.
سنڌن سان ويساڳهاتيون هر دور ۾ ٿينديون اچن ٿيون پر سنڌي قوم کي اڃان هوش ئي ڪون آهي هڪ هڪ ٿي مرڻ کان بهتر آهن سڀئي ڳڏٿي مرو يا ماريون
غربت ۾ پيڙجندڙ عوام مٿان مهانگائي جو بم تيار، حڪومت دوائون مهانگيون ڪرڻ جو منصوبو جوڙي ڇڏيو[.پندرهوار ميگزين]
محمد مصطفہ جو پنھنجي نياڻي لاء قول ااھي تہ فاطمہ منھنجي ماء اھي،دنيا ۾ رھندڙ سنڌي ان قول تي عمل ڪندي پنھنجين نياڻين کي امان ڪري سڏيندا ااھن
ڪڻان منجه قرار، هئا هيڪاندا سنگ ۾، ڳاهي ڳاهه فراق جي، ڪيا ڌارئون ڌار، نه ڄاڻ بيهار، ڪير ملندو ڪنهن سان.
اڻڄاتل زمان ماضيءَ کان نڪتل ڳاڙهي لڪير زمان حال کان ٿيندي اڻڄاتل، بي مدي مستقبل ڏي وڃي ٿي. امير حمزو ”مسافر“
رستي ۾ ڪيئي قبرون ٿيون اچي وڃن! جتي پهچڻ سان چڻ وقت پگھرجي ٿو وڃي! ڏينهن ڏمرجي ٿو وڃي، اونده ذرا، ذرا ٿي ڀُرندي نظري ٿي!امير حمزو ”مسافر“
ڏاڍ کي اها خبر ناهي ته انقلاب ڪيئن رقص ڪندو ! اونده کي اهو پتو ڪونهي ته رت سان به بتي ٻرندي آ. امير حمزو ”مسافر“
جيءُ جيارا جانيئڙا تون خوابن جي تابير هئين،پر مون نه ائين ڪو ڄاتو هو تون انت وٺي انتڪار ڪري،هن ديس کي ڪارو ويس ڏئي،.سڀ ويڙها تون ويران ڪدين.
ھار بنجي گھران ته نڪتاسين، واٽ ويندي ترار ٿي وياسين، دوستيءَ جي تلاش ۾ ھئاسين، دشمنيءَ جو شڪار ٿي وياسين. استاد بخاري
ھار بنجي گھران ته نڪتاسين، واٽ ويندي ترار ٿي وياسين، دوستيءَ جي تلاش ۾ ھئاسين، دشمنيءَ جو شڪار ٿي وياسين. استاد بخاري
ھار بنجي گھران ته نڪتاسين، واٽ ويندي ترار ٿي وياسين، دوستيءَ جي تلاش ۾ ھئاسين، دشمنيءَ جو شڪار ٿي وياسين. استاد بخاري
ھار بنجي گھران ته نڪتاسين، واٽ ويندي ترار ٿي وياسين، دوستيءَ جي تلاش ۾ ھئاسين، دشمنيءَ جو شڪار ٿي وياسين. استاد بخاري
