جاويد نواز
سينيئر رڪن
غزل
افسوس نيڻ تنهنجا مونکي نه پنهنجو ڪن ٿا
مون ڏانهن ايندي تنهنجا رڪجي قدم وڃن تا
وقتن جي وهڪرن ۾ اڇليندو آيو آهين
ان ڳالهه جي گواهي هي لڙڪ منهنجا ڏين ٿا
هٿ هٿ جي هڻي مٿڙان ڏيئين ٽهڪ رقيبن سان
سي ٽهڪ تنهنجا مونکي ڏورون پيا ڏنگن ٿا
پنهنجن کي ماري پنهنجا اڳ ڇانو ها رکيندا
اڄ بي رحم ٿي تن کي اُس ۾ کڻي سٽن ٿا
هڪ سڪ ۽ ٻيو وري جو ڇڪ ساهه کي هجي ڀي
يادن جا پل پهر پو ڏاڍو ڏکيو ڇڏن ٿا
هو ڏس الان فلانڻي پٽ پي کي وڌو ماري
خبرون ڪنين پون ٿيون هي ڏوهه ڀي ڏڪن ٿا
تنهنجي ستم جي هوندي پو ڀي نه ٿا هي روئن
هي نيڻ منهنجا تنهنجو ڪيڏو ڀرم رکن ٿا
هي گهر گهٽيون به هي در دريون به ساڳيون
تنهنجا نه پير پو ڀي جاويد اڱڻ اچن ٿا
جاويد نواز
دعائن ۾ ياد
افسوس نيڻ تنهنجا مونکي نه پنهنجو ڪن ٿا
مون ڏانهن ايندي تنهنجا رڪجي قدم وڃن تا
وقتن جي وهڪرن ۾ اڇليندو آيو آهين
ان ڳالهه جي گواهي هي لڙڪ منهنجا ڏين ٿا
هٿ هٿ جي هڻي مٿڙان ڏيئين ٽهڪ رقيبن سان
سي ٽهڪ تنهنجا مونکي ڏورون پيا ڏنگن ٿا
پنهنجن کي ماري پنهنجا اڳ ڇانو ها رکيندا
اڄ بي رحم ٿي تن کي اُس ۾ کڻي سٽن ٿا
هڪ سڪ ۽ ٻيو وري جو ڇڪ ساهه کي هجي ڀي
يادن جا پل پهر پو ڏاڍو ڏکيو ڇڏن ٿا
هو ڏس الان فلانڻي پٽ پي کي وڌو ماري
خبرون ڪنين پون ٿيون هي ڏوهه ڀي ڏڪن ٿا
تنهنجي ستم جي هوندي پو ڀي نه ٿا هي روئن
هي نيڻ منهنجا تنهنجو ڪيڏو ڀرم رکن ٿا
هي گهر گهٽيون به هي در دريون به ساڳيون
تنهنجا نه پير پو ڀي جاويد اڱڻ اچن ٿا
جاويد نواز
دعائن ۾ ياد