عاشق سولنگي
سينيئر رڪن
ان وقت جيڪا منهنجي ڪيفيت هئي ان کي مان لفظ ۾ بيان نه ٿو ڪري سگهان، اسٽيج ڊراما ٽيبلا ته ننڍي هوندي کان اسان ڏسندا آهيون، پر جيترو ڏسڻ ۽ انهن تي کلڻ سولو آهي، ان کان سئو سيڪڙو وڌيڪ اسٽيج تي چڙهي مائيڪ هٿ ۾ پڪڙڻ ڏکيو آهي.
مارچ جو مهينو هيو اسانکي اسان جي ڪمپيوٽر جي سر جيڪو اسان جو هن وقت تائين سٺو دوست ۽ رهنما آهي...ان مونکي ۽ منهنجي دوست محمد علي ميراڻي کي چيو ته اوهان سينٽر جي هن سال جي پروگرام ۾ هڪ اسٽيج ٽيبلو پيش ڪري دوستن کي کلائڻو آهي...ڇوته سر به سمجهي پيو ته هنن ۾ اُهي پاڻي آهن..اسان سينٽر ۾ جڏهن داخل ٿيندا هئاسين ته سينٽر جي شاگردن توڙي..اُستادن ۾ ٽهڪڙا مچي ويندا هئا....مان ۽ منهنجو دوست محمد علي ميراڻي..پڻ ڪڏهن به اسٽيج تي نه چڙهيو هيو...اسان کي ٺيڪ پندرنهن ڏينهن ۾ اسان کي تيار مڪمل تياري ڪري...سڀني ٽيچر جي سامهون پيش ڪرڻو هُئو.
ان کان بعد ۾ اسان کي پروگرام ۾ وڃڻو هيو...اسان تمام گهڻي محنت ڪري ان ٽيبلي جو ڏنل لائينون ياد ڪريون سين ۽ ٺيڪ ان ڏينهن تي اسان سينٽر جي سڀني شاگرد ۽ ٽيچرس جي سامهون پنهنجي ڪيل محبت پيش ڪئي....سر وارن کي ۽ شاگردن کي اسان جو ٽيبلو پسند آيو..۽ هاڻي رهي ڳالھ پروگرام ۾ اسٽيج تي هزارين ماڻهن جي سامهون ان ٽيبلي کي پيش ڪرڻ جي...ٻن ڏينهن بعد صبح جو ڊکڻ شهر ۾ پروگرام هيو..اسان اُتي پهتاسين.
۽ دل ئي دل ۾ مان ته الله کي پئي ياد ڪيو ته ياالله خير سان اسان ٽيبلو پيش ڪيون ۽ دوست ٽيبلي تي کلن پر اسان تي نه کلن.....بس خيال اهو هيوته اسان کان ياد ڪيل لائينون نه وسري وڃن...پر شڪر آ اسان لائينون اهڙيون ته ياد ڪيوسين جو اسان کان اسٽيج تي ته نه وسريون پر اڃان تائين ياد آهن
ڪلڪ
مارچ جو مهينو هيو اسانکي اسان جي ڪمپيوٽر جي سر جيڪو اسان جو هن وقت تائين سٺو دوست ۽ رهنما آهي...ان مونکي ۽ منهنجي دوست محمد علي ميراڻي کي چيو ته اوهان سينٽر جي هن سال جي پروگرام ۾ هڪ اسٽيج ٽيبلو پيش ڪري دوستن کي کلائڻو آهي...ڇوته سر به سمجهي پيو ته هنن ۾ اُهي پاڻي آهن..اسان سينٽر ۾ جڏهن داخل ٿيندا هئاسين ته سينٽر جي شاگردن توڙي..اُستادن ۾ ٽهڪڙا مچي ويندا هئا....مان ۽ منهنجو دوست محمد علي ميراڻي..پڻ ڪڏهن به اسٽيج تي نه چڙهيو هيو...اسان کي ٺيڪ پندرنهن ڏينهن ۾ اسان کي تيار مڪمل تياري ڪري...سڀني ٽيچر جي سامهون پيش ڪرڻو هُئو.
ان کان بعد ۾ اسان کي پروگرام ۾ وڃڻو هيو...اسان تمام گهڻي محنت ڪري ان ٽيبلي جو ڏنل لائينون ياد ڪريون سين ۽ ٺيڪ ان ڏينهن تي اسان سينٽر جي سڀني شاگرد ۽ ٽيچرس جي سامهون پنهنجي ڪيل محبت پيش ڪئي....سر وارن کي ۽ شاگردن کي اسان جو ٽيبلو پسند آيو..۽ هاڻي رهي ڳالھ پروگرام ۾ اسٽيج تي هزارين ماڻهن جي سامهون ان ٽيبلي کي پيش ڪرڻ جي...ٻن ڏينهن بعد صبح جو ڊکڻ شهر ۾ پروگرام هيو..اسان اُتي پهتاسين.
۽ دل ئي دل ۾ مان ته الله کي پئي ياد ڪيو ته ياالله خير سان اسان ٽيبلو پيش ڪيون ۽ دوست ٽيبلي تي کلن پر اسان تي نه کلن.....بس خيال اهو هيوته اسان کان ياد ڪيل لائينون نه وسري وڃن...پر شڪر آ اسان لائينون اهڙيون ته ياد ڪيوسين جو اسان کان اسٽيج تي ته نه وسريون پر اڃان تائين ياد آهن
ڪلڪ
