مفت ۾ مارجي وئي۔۔

[مست]

هن ويچاري کي ڪهڙي خبر ته سندس موت اهڙي لکيل آهي ۔۔۔۔۔

 

[عاشق سولنگي]

جواب: مفت ۾ مارجي وئي۔۔

ٻلي..ڪوئي جي لالچ ۾ اچي وئي شايد...

 

[نثارابڙو]

جواب: مفت ۾ مارجي وئي۔۔

نه ادا عاشق بوٽ ۾ ڌپ وارا جوراب رکيل هوندا ۔۔۔ مست آفيس مان آيو هوندو تڪڙ ۾ بوٽ لاهي جوراب اندر بوٽ ۾ رکيا هوندائين ۔۔۔ هون ته واش روم ۾ اڇلائيندو هو ۔۔۔ خئير ويچاري ٻلي ۔۔۔

مست يار! منهنجي گهر به هڪ ٻلي آهي ۔۔۔ پنهنجا جوراب ڏياري موڪليو ته پاڻ واري ٻلي کي سنگهائجن ته جان ڇٽي ۔۔۔۔

هل ڙي مست تنهنجي جورابن جي بو ۔۔۔۔

 

[سليمان وساڻ]

جواب: مفت ۾ مارجي وئي۔۔

نه ادا عاشق بوٽ ۾ ڌپ وارا جوراب رکيل هوندا ۔۔۔ مست آفيس مان آيو هوندو تڪڙ ۾ بوٽ لاهي جوراب اندر بوٽ ۾ رکيا هوندائين ۔۔۔ هون ته واش روم ۾ اڇلائيندو هو ۔۔۔ خئير ويچاري ٻلي ۔۔۔

مست يار! منهنجي گهر به هڪ ٻلي آهي ۔۔۔ پنهنجا جوراب ڏياري موڪليو ته پاڻ واري ٻلي کي سنگهائجن ته جان ڇٽي ۔۔۔۔

هل ڙي مست تنهنجي جورابن جي بو ۔۔۔۔

هاهاهاهاهاها۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

اصل کِل بيهي ئي ڪانه ٿي۔ منهنجو ته خير آهي پر چانڊيو صاحب کي کِلي کِلي پيٽ ۾ سور پوڻ وارو آهي۔ مونکي ڀئو آهي ته ڪٿي هي جهونو به هن ٻليء وانگر منهنجي ڳچيء م نه پوي۔

 

[مست]

جواب: مفت ۾ مارجي وئي۔۔

نه ادا عاشق بوٽ ۾ ڌپ وارا جوراب رکيل هوندا ۔۔۔ مست آفيس مان آيو هوندو تڪڙ ۾ بوٽ لاهي جوراب اندر بوٽ ۾ رکيا هوندائين ۔۔۔ هون ته واش روم ۾ اڇلائيندو هو ۔۔۔ خئير ويچاري ٻلي ۔۔۔

مست يار! منهنجي گهر به هڪ ٻلي آهي ۔۔۔ پنهنجا جوراب ڏياري موڪليو ته پاڻ واري ٻلي کي سنگهائجن ته جان ڇٽي ۔۔۔۔

هل ڙي مست تنهنجي جورابن جي بو ۔۔۔۔

ها ها ها ها۔۔۔۔ ۔۔۔ سائين اڃان ته شڪر ڪيو بوٽ‌ ۾‌ جورابا نه هيا۔۔۔ جورابا ته مون ان ڏينهن دوست کي ڏئي ڇڏيا۔۔۔سندس سان به توهان جهڙو مسئلو هو۔۔۔ ترسو۔۔ اتان جورابا واندا ٿي اچن ته توهان جو به مسئلو حل ڪريون ٿا۔۔

ان تي هڪ لطيفو ياد اچي ويو۔۔۔
هڪ سِک شاگرد جي جورابن مان سدائين ڌپ ايندي هئي۔۔ ٽيچر جي چوڻ تي به مَٽائي نه ايندو هو۔۔ هڪ ڏينهن نيٺ ٽيچر تنگ ٿي چيو۔۔ جيڪڏهن سڀاڻي تون جورابا مٽائي نه آئين ته توکي اسڪول مان ڪڍي ڇڏينداسين۔۔۔
ٻئي ڏينهن سِک شاگرد جي اچڻ ساڻ ئي چيڪنگ ٿي۔۔ اها خبر پئي ته همراهه جورابا مٽائي آيو آهي۔۔ پر وري به ساڳي ڌپ اچڻ تي ٽيچر شاگرد کان پڇا ڪئي ته چيائين۔۔ ”پراڻا جورابا ته منهنجي پئنٽ جي کيسن ۾ پيا آهن“​

 

[عاشق سولنگي]

جواب: مفت ۾ مارجي وئي۔۔

نه ادا عاشق بوٽ ۾ ڌپ وارا جوراب رکيل هوندا ۔۔۔ مست آفيس مان آيو هوندو تڪڙ ۾ بوٽ لاهي جوراب اندر بوٽ ۾ رکيا هوندائين ۔۔۔ هون ته واش روم ۾ اڇلائيندو هو ۔۔۔ خئير ويچاري ٻلي ۔۔۔

مست يار! منهنجي گهر به هڪ ٻلي آهي ۔۔۔ پنهنجا جوراب ڏياري موڪليو ته پاڻ واري ٻلي کي سنگهائجن ته جان ڇٽي ۔۔۔۔

هل ڙي مست تنهنجي جورابن جي بو ۔۔۔۔

هاهاهاهاهاهاها۔۔۔اھا ڳالھ به ٿي سگهي۔۔ٿي۔۔۔وڌيڪ مست کي ئي خبر هوندي ته۔۔۔۔۔۔

 

[مست]

جواب: مفت ۾ مارجي وئي۔۔

هاهاهاهاهاها۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

اصل کِل بيهي ئي ڪانه ٿي۔ منهنجو ته خير آهي پر چانڊيو صاحب کي کِلي کِلي پيٽ ۾ سور پوڻ وارو آهي۔ مونکي ڀئو آهي ته ڪٿي هي جهونو به هن ٻليء وانگر منهنجي ڳچيء م نه پوي۔

سائين کِل کي بچائي رکو۔۔ اڃان اڳتي اهڙيون الائي جي ڪيتريون ڳالهيون هونديون۔۔۔۔ ​

 

[علي ظفر]

جواب: مفت ۾ مارجي وئي۔۔

هاهاهاهاهاها۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

اصل کِل بيهي ئي ڪانه ٿي۔ منهنجو ته خير آهي پر چانڊيو صاحب کي کِلي کِلي پيٽ ۾ سور پوڻ وارو آهي۔ مونکي ڀئو آهي ته ڪٿي هي جهونو به هن ٻليء وانگر منهنجي ڳچيء م نه پوي۔

ابا اهي جورابا اڄ ڪله مون وٽ آهين ان ڪيئي ٻلا مارڻ کان پوء هاڻي اهي موزيم ۾ رکارائڻ جي لاڀسوچي رهيو آهيان

 

[نثارابڙو]

جواب: مفت ۾ مارجي وئي۔۔

ان تي هڪ لطيفو ياد اچي ويو۔۔۔
هڪ سِک شاگرد جي جورابن مان سدائين ڌپ ايندي هئي۔۔ ٽيچر جي چوڻ تي به مَٽائي نه ايندو هو۔۔ هڪ ڏينهن نيٺ ٽيچر تنگ ٿي چيو۔۔ جيڪڏهن سڀاڻي تون جورابا مٽائي نه آئين ته توکي اسڪول مان ڪڍي ڇڏينداسين۔۔۔
ٻئي ڏينهن سِک شاگرد جي اچڻ ساڻ ئي چيڪنگ ٿي۔۔ اها خبر پئي ته همراهه جورابا مٽائي آيو آهي۔۔ پر وري به ساڳي ڌپ اچڻ تي ٽيچر شاگرد کان پڇا ڪئي ته چيائين۔۔ ”پراڻا جورابا ته منهنجي پئنٽ جي کيسن ۾ پيا آهن“​

ها ها ها ها ۔۔۔۔ ها ها
يار مست، ڇو ٿو عاشق تي پردو رکين، اهو شاگرد ته پاڻ وارو عاشق ئي ٿي سگهي ٿو ۔۔۔ ڇاڪاڻ ته عاشقن جو دماغ ننڍو ۽ دل وڏي هوندي آهي ۔۔۔ عاشق ننڍڙي لا ائين هيو؟ اها خبر اسانکي اڳ ئي هئي ۔۔۔!!!

واه ڙي عاشق واه ۔۔۔ اصل اهڙا ڪم ۔۔!!!​

 

[ڦلپوٽو فقير]

جواب: مفت ۾ مارجي وئي۔۔

ها ها ها

يار ڏاڍي ٿئي .................. مست سان


سدائين گڏ

 

[نثارابڙو]

جواب: مفت ۾ مارجي وئي۔۔

ابا اهي جورابا اڄ ڪله مون وٽ آهين ان ڪيئي ٻلا مارڻ کان پوء هاڻي اهي موزيم ۾ رکارائڻ جي لاڀسوچي رهيو آهيان

مان به چوان ته اڄڪلهه جهونو اهڙي هڻ کڻ شاعري ڪئين ٿو ڪري؟ هاڻ خبر پئي ته انهن جورابن جو اثر آهي، جن مٿو ڦيرائي ڇڏيو اٿس، اسان هروڀرو ۔۔۔ الائجي ڇا کان ڇا پيا سوچيون ۔۔۔؟

هائو جهونا چڱو ٿيو جو سچي ڪئي اٿئي، نه ته اسان هروڀرو محترمه ۔۔۔؟ کي ڏوهي پيا سمجهون؟

وري به زور ڪنهن تي ٿيو ۔۔۔ مست جي جورابن تي ۔۔۔

هل ڙي مست تنهنجا جورابا ۔۔۔!!!!​