منهنجي شاعري

[رسول بخش دائودپوٽه]

انصاف

ڪاري پٽي

اکين تي

ٿلھن زنجيرن جڪڙيل

انصاف...!!!

ائين جيئن

قيدي....!!

ھٿڪڙيون ھٿن ۾

پيرن ۾ ڪنٺا

ته

متان

ڀڄي وڃي

وڃي عام کي ساب ٿي...

۽ ھي

ٿاپيل پنھنجي ظلمت

کي روز افزون پيو زيور پارائي

لھو سان لکرائي،

تاريخ ترخانن....

ھي معصوم

عوامي آواز،

ظلمت سھي سھي،

سگھو ٿي پيو آ

نه ڏک ھن کي ڏاري

نه سگھي ٿو ماري



ھي

جو ڪولھڻ ڪٺي

ڪنھن ڏ ٺي...

۽ ھي جوٻار

ٻاڪارن ھن جا

۽

وري ٻچڙا بک جي خوف کان

ھو ڪنھني ٿو...

انھي اميد سان ته

ھنن کي ماري ،

جيل ۾گره ته کائيندس..

پر.....

وڏو ٿيو ٺڪاءُ

ائين ڌ و ڌ ڪاءُ

لاش ڪريو ....ڪنھن چيو جذبات

جوش ۾

مان ھن کي ماريو

مان انصاف ڪيو آ

ائين جيئن.......



منير سانگي

ماريو ويو

ائين جيئن

...............

ائين جيئن مختاران

کي ننگو ڪيو ويو،

ائين جيئن منو ڀيل روئي ٻاڪاري

ائين جيئن ٿوامي آواز

دٻلي بند ڪري

وڏا پھڻ مٿان ڏيئي ڇڏ جن

۽

نه کولجن...تان جو قيامت اچي

سڀ چٽ ٿي......)

 

[رياض حسين گلال]

جواب: منهنجي شاعري

ادا سٺي ونڊ آهي .​