جذبات جي ڳالهه نه ڪر، هڪ آگ جو ساگر هو۔ ان رات جي بات نه ڪر، ان رات ته اوٿر هو۔ ٻانهن ٿي ٻنهي تنهنجي خوشبو کي وڌو ڀاڪر، هڪ ساهه جو اندر هو، ٻيو ساهه جو ٻاهر هو۔ ماحول ۾ مستي هئي، جو جهول ۾ جوڀن هو، آڪاس نچيو بيٺي ، چوڏول ۾ جرٿر هو۔ هڪ عشق ببر نر ٿي گجڪار ڪري گذريو، اڌعمر ته جهنگل هو، اڌ عمر رڳو بر هو۔ هڪ شوق هو جو پاڳل، هر روپ لڳو پوڄڻ، ٻيو ڪو به نه هو حاضر، محبوب جو منظر هو۔ هر چئونڪ تي پهچي مون ميزان کي پئي ڳوليو، مونکي هي پتو پيو هو، هن شهر ۾ محشر هو۔ هو يار سان خار ڪٺو، استاد ٻه اڌ ٿي پيو، هڪ ديد ۾ بهتر هو، ٻي ديد ۾ بدتر هو۔ بخاري
جواب: جذبات جي ڳالهه نه ڪر، هڪ آگ جو ساگر هو۔ مون ڪجهه ڏينهن اڳ سائين تاجل بيوس جو هڪ نظم پيش ڪيو هو ته دوستن چيو هو ته نظم ته تمام ڀلو آهي پر سمجهه ۾ ڪجهه ڪون آيو ۔۔۔ سو مانواري استاد هي نظم به جنهن جذبات ۾ لکيو آهي انکي سمجهڻ لا به سائين پريو صاحب ئي سمجهائي ته واه واه ٿي ويندي ۔۔۔ ڏسجي ڪير ٿو سنگتي هن ڳوڙهي ۽ سهڻي نظم جي سهڻي سولي سمجهاڻي پيش ڪري ۔۔۔؟ واه استاد واه ۔۔۔۔ هاڻ خبر پئي ته آخر استاد کي استاد ڇو چيو ويندو آهي ۔۔۔
جواب: جذبات جي ڳالهه نه ڪر، هڪ آگ جو ساگر هو۔ سائين استاد جي شاعري ته اهڙي آهي جنهن کي هر ڪو،گونجاري ٿو، وڌيڪ تشريح لاء توهان جو ويٺا آهيو ايتري گهرائي ته توهان ئي سمجهائي سگهو ٿا، ٻيو ته ادو سليمان ويٺو آهي نه اهڙي سٺي نموني تشريح ڪندو آهي جو لاجواب ڪري ڇڏيندو آهي ادو طاهر نظر ڪون پيو اچي لڳي ٿو ته وري ڳوٺ ڀڄي ويو
جواب: جذبات جي ڳالهه نه ڪر، هڪ آگ جو ساگر هو۔ هو يار سان خار ڪٺو، استاد ٻه اڌ ٿي پيو، هڪ ديد ۾ بهتر هو، ٻي ديد ۾ بدتر هو۔ ادا تمام خوبصورت ونڊ
جواب: جذبات جي ڳالهه نه ڪر، هڪ آگ جو ساگر هو۔ مطلب ته استاد جي اهڙي شاعري ڳولي پيش ڪرڻ جو سبب به طاهر کي ڀڄائڻ ئي آهي۔ يار استاد ته عشق جو ڪٺل هو کو اچي اسان واري دوست طاهي جي پٺيان پيو آهين۔ شاعريء ۾ ته ڪا لڪل ڳالھ ناهي پر استاد يار سان خار جي ڳاله ڪئي آهي خار سان ته استاد اڌ ٿيندو ۔۔۔۔۔ باقي مجازي عشق جي واضح سمجهاڻي ته ڪو شاعر دوست ئي ڏئي سگهي ٿو۔ ممڪن آهي ته سائين نثار ناز ئي سهڻي نموني سمجهائي سگهي۔
