ڏاڏل شينو
سينيئر رڪن
پنهنجو پاڻ کان شرم اچي ٿو
جيڏاهن اُٿن اوڏانهن گناه ڪن ٿا
هي نيڻ جو ديارِ غير ڏانهن گهمن ٿا
هنن جو هجڻ عيب ناهي ته ٻيو ڇاهي
جي سواءِ يار جي ڪنهن ٻئي کي ڏسن ٿا
ڪرامن قاتبين به لکن ٿا ايمان آهي
پر هر شي جا جو دل ۾ تصور ٺهن ٿا
منهنجي تناهي ۾ آهن ڪئي گناھ
شرم سان مران زماني وارا زاهد چون ٿا
هر عيب آهي ناقابلِ معافي منهنجو
هي رهزن بڻجي خيال جو دل ۾ رهن ٿا
خدا پردو نه کڻي پر جي راز کلي پون
ڏاڏل اهو سوچي ڪري ڇوھ ڇڄن ٿا
هي نيڻ جو ديارِ غير ڏانهن گهمن ٿا
هنن جو هجڻ عيب ناهي ته ٻيو ڇاهي
جي سواءِ يار جي ڪنهن ٻئي کي ڏسن ٿا
ڪرامن قاتبين به لکن ٿا ايمان آهي
پر هر شي جا جو دل ۾ تصور ٺهن ٿا
منهنجي تناهي ۾ آهن ڪئي گناھ
شرم سان مران زماني وارا زاهد چون ٿا
هر عيب آهي ناقابلِ معافي منهنجو
هي رهزن بڻجي خيال جو دل ۾ رهن ٿا
خدا پردو نه کڻي پر جي راز کلي پون
ڏاڏل اهو سوچي ڪري ڇوھ ڇڄن ٿا
