جاويد نواز
سينيئر رڪن
غزل
دل جو ٽوڙيندين دل ٽٽي پوندي
ڪهاڻي پيار جي کُٽي پوندي
پنهنجي قسمن جي آ پڪي ڀتڙي
گر جي ڊاهيندين جهٽ ڊهي پوندي
گهل گهوڙا ڪندي جدائي گهڻو
ننڊ مان تڪڙو جي اُٿي پوندي
سڪ پنهنجي پو مختصر لڳندي
ٿورڙي ان ۾ گر وٿي پوندي
لڳي جي وئي جُدائي جي اُڏهي
پيار جي ڪاٺي ٿي بُٿي پوندي
باغ ۾ ڏي رهڻ تون گل ۽ ڪلي
پٽيندين تون ته هي سُڪي پوندي
ڇڏ ته اُڏري وڃي اهيا بلبل
نه صياد جهٽ مري پوندي
جاويد نواز
دعائن ۾ ياد
