چمن ۾ گل جي ٽڙن ته ياد ڪجان، انھن تي ڀوءنر مڙن ته ياد ڪجان. ااتر جو وا لڳي ۽ چيٽ پکي، ڪتي جا گيت کڙن ته ياد ڪجان. وسي سانوڻ ۽ جي من ۾ آڳ لڳي، ذھن ۾ خيال جِھڙن ته ياد ڪجان. اچن جوڀن اڌما ۽ ننڊ ڦٽي، اندر جا سان ڇڙن ته ياد ڪجان. وفا چاھت محبت جي يادن ۾، ڪي تمنائون جي چِڙن ته ياد ڪجان. سڄڻ سڀ سيڄ چڙھِي خوشي ۾ چون، وصل جا گيت ڪڙن ته ياد ڪجان. جي محبوبن سان ملڻ اچن سھڻيون، گھڙن سانسير گھڙن ته ياد ڪجان.
جواب: منھنجي شاعري ادا عبدالوحيد، اصل قرب ڇا قهر ڪري ڇڏيو اٿوَ ۔۔۔ اسانجي اندر جون تارون به ڇيڙي وڌيون اٿوَ، هاڻ ڪجهه وقت ته انهن تارن جي آواز تي پيا جهولنداسون ۔۔ وسي سانوڻ ۽ جي من ۾ آڳ لڳي، ذھن ۾ خيال جِھڙن ته ياد ڪجان. واه سائين واه ۔۔۔ اڙي يار وحيد، وڇوڙو نڀاڳو شئي ئي اهڙي آهي جو ماڻهون نه مري ٿو نه جيئرو ٿو رهي ۔۔۔ خدا خئير ڪري ۔۔۔ اوهان ته اڄ سنڌ سلامت جي شاعرن کي هڪ نئون نياپو ڏئي ڇڏيو آهي سدا سلامت رهو
جواب: منھنجي شاعري چمن ۾ گل جي ٽڙن ته ياد ڪجان، انھن تي ڀوءنر مڙن ته ياد ڪجان. تمام بهترين شاعري قابل تعريف ادا عبدالواحد
جواب: منھنجي شاعري چمن ۾ گل جي ٽڙن ته ياد ڪجان، انھن تي ڀوئنر مڙن ته ياد ڪجان. ااتر جو وا لڳي ۽ چيٽ پکي، ڪتي جا گيت کڙن ته ياد ڪجان. بهترين شاعري ادا واحد اوهان لفظن جو سٽاء به سٺو ڪيو آهي۔ پر يار مونکي جڏهن به هڏڪي ٿيندي آهي ته مونکي امڙ چوندي آهي ته اڄ ڪنهن توکي ياد ڪيو آهي۔ اسان جي دعا ته اوهان کي اوهان جو محبوب هميشه ياد ڪري۔ لاجواب شاعري تي اوهان کي واڌايون هجن۔
جواب: منھنجي شاعري ادا واحد تمام خوبصورت تخليق واهه سائين واهه چمن ۾ گل جي ٽڙن ته ياد ڪجان، انھن تي ڀوءنر مڙن ته ياد ڪجان
