اڙي او سمنڊ ڇو لوڙهي تنهن کي وئين

[ممتاز علي بجير]

1999ع بدين ۾ آيل خوفناڪ طوفان جي ياد ۾ لکيل ڪجه منهنجي شاعري

جنهن بابو سمجهي ڀاڪر پاتو،
هر هڪ کان رشتو ٽوڙيو،
پنهنجي گهر کان منهن موڙيو،
ڇولين تنهنجين سان ڇلڪيو،
هو لهر تنهنجين سان کيڏيو
سمجهي تو کي زندگي پنهنجي
ڪيائين تو کي منزل پنهنجي،
اڙي او سمنڊ ڇو لوڙهي تنهن کي وئين
کسي ڇو تنهن بابي کان مرڪون وئين



وريون بي رحم ڇوليون تنهجيون،
کسي ڪنهن ڀيڻ کان ڀاءُ ويون،
ڪري ماءُ جون تمنائون اڌوريون ويون
کسي پوڙهي پي کان سهارو ويون،
لپيٽي تنهنجيون لهرون ويون ،
ڪنهن کي بيواه بڻائي ويون،
ڪري هر دوست کان دغا ويون
اڙي او سمنڊ ڇو لوڙهي تنهن کي وئين
کسي ڇو تنهن ماءُ کان مرڪون وئي

 

[سليمان وساڻ]

جواب: اڙي او سمنڊ ڇو لوڙهي تنهن کي وئين

وريون بي رحم ڇوليون تنهجيون،
کسي ڪنهن ڀيڻ کان ڀاءُ ويون،
ڪري ماءُ جون تمنائون اڌوريون ويون
کسي پوڙهي پي کان سهارو ويون،
لپيٽي تنهنجيون لهرون ويون ،
ڪنهن کي بيواه بڻائي ويون،
ڪري هر دوست کان دغا ويون
اڙي او سمنڊ ڇو لوڙهي تنهن کي وئين
کسي ڇو تنهن ماءُ کان مرڪون وئي

تمام سٺي شاعري ۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ان تباهيء جي صحي عڪاسي ۽ بجير صاحب جي ڊزائن به لاجواب آهي

اوهان ٻنهي جي جوڙيء کي الله شاد ۽ آباد کي ۽ هميشه مسڪرائيندا رهو ۔۔۔۔۔۔۔

 

[عبدالڪريم چانڊيو]

جواب: اڙي او سمنڊ ڇو لوڙهي تنهن کي وئين

سٺي شائري۔