۔۔۔۔۔۔شيخ اياز ۔۔۔۔ تو کي وسارڻ اوکو هوندو۔ پاڻ ئي پاڻ سان دوکو هوندو۔ جيسين موت نه ماري سائين۔تو کي ڪير وساري سائين۔ جيون جو تون سمنڊ آهين۔سچ ته ڪوئي چنڊ آهين۔ رهون ٿا تنهنجي سهاري سائين۔توکي ڪير وساري سائين۔
جواب: تو کي ڪير وساري سائين۔ واه سائين ۔۔ اها ڳالهه به سون جهڙي ته توکي ڪير وساري سائين ۔۔۔ شاعرن جي الله ڀلي ڪري، شيخ اياز ته اصل اسانجي دل جي ڳاله ڪئي آهي، رهون ٿا تنهنجي سهاري سائين، توکي ڪير وساري سائين جڙيل هجو، اڄڪلهه شاعري پڙهڻ يا ڪرڻ ته طبع آزمائي پيا ڪيو ڇا محترم سائين ميمڻ صاحب
جواب: تو کي ڪير وساري سائين۔ وسارڻ ڪو سولو ڪم ته ناهي۔۔۔۔۔۔۔۔ توکي وسارڻ منهنجي وس ۾ ناهي مان مجبور آهيان يا وري هي شعر : وسارڻ جي چاهين، وساري نه سگهندي ڀلائڻ جي چاهين، ڀلائي نه سگھندي جڏهن ياد ايندئي اسان جي او سائين اکيون پوء اکين سان ملائي نه سگھندي اسين لڙڪ پنهنجا لڪائي هلون پيا جي روئي پياسين پوءِ کِلائي نه سگھندي
