سنڌ جي لاڙ واري علائقي مان ابراهيم منشي، محمد خان مجيدي ۽ سرويچ سجاولي جهڙا انقلابي شاعر سامهون آيا آهن۔ ”ٻئي ڪنڌيون مهراڻ جون“ سرويچ سجاولي جي شاعريء تي مشتمل ڪتاب آهي۔ ڪتاب کي سرويچ جي فرزند سورج سجاولي ۽ محترم يوسف سنڌي سهيڙيو آهي ۽ مانواري سائين شمشيرالحيدري هن ڪتاب جو مهاڳ لکيو آهي۔ ڪتاب جي ڪمپيوٽر ڪمپوزنگ محترم سراج احمد هٿيار سجاول جي آهي ۽ وائس آف سنڌ پاران انٽرنيٽ تي متعارف ڪرايل آهي۔ هتي ڪلڪ ڪري ڪتاب ڊائونلوڊ ڪيو
۾ ِ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻪ ﺳﻮﻧﮭﻦ ﺳﻮڍي، ﭘﮍﮬﻴﻢ ﭘﭩﻲ ﭘﭩﻲ ﺗﻮﮐﺎن ﺳﻮا ﮬﺠﻲ ﮬﺎ ، دوزخ ﮔﮭﭩﻲ ﮔﮭﭩﻲ ۾ ﻛﻴﮇي ﺣﺴﻴﻦ آﮬﻴﻦ، ﻛﻴﮇي ﺣﺒﻴﺐ آﮬﻴﻦ ﮬﺮ ﭘﻞ ﭔﮅا ﻣﻮن اﮬﮍا، ﮬﻮﻛﺎ ﮬﭩﻲ ﮬﭩﻲ ۾ صدين جو شاعر کيس ڀرپور ڀيٽا پيش ڪجي ٿي
سرويچ سنڌ جو ڀلوڙ انقلابي شاعر هو۔۔سجاول جي هڪ دوست جي بقول ” سرويچ سجاولي جڏهن جيل هو تڏهن سندس مال (مينهن يا ڍڳو خدا کي خبر) چوري ٿي ويو۔ سرويچ کي سورج (سندس پُٽ) جيل ۾ آگاهه ڪيو، آزاد ٿيو ته هڪ جلسي ۾ کيس گهرايو ويو، انائونسر جي انائونس ڪرڻ کان پو اسٽيج تي آيو ۽ اچڻ سان هي سٽ چيائين ” جنهن قوم لئه مون گيت لکيا جنهن قوم کي مون گيت ڏنا “ ته ماڻهن واه واه ڪئي“ ۽ پو جيڪو ڪجهه چيائين سو سنڌ سلامت تي شيئر ڪرڻ نٿو چاهيان۔۔۔۔
سريچ سنڌ جو انقلابي شاعر سندن جي شاعري پڙھي روح ۾ انقلابي تازگي پيدا ٿيندي آھي، سائين اوھان ڪم شاندار مولا وڏي حياتي ڏئي اوھان کي سنڌي ٻولي، تنھنجي ٻولي منھنجي ٻولي۔
