ڏات ڌڻين ڏانهن سنڌ سرڪار جو رويو انتهائي ڏکوئيندڙ ۽ بيحسيءَ وارو رهندو آيو آهي. سنڌ سرڪار جي بيحسي طارق عالم واري معاملي مان ئي ظاهر آهي، جنهن جي علاج لاءِ ميڊيڪل بورڊ ويهارڻ ۽ ان جي تجويز ڪيل سٺ لک رپين واري خرچ کي مڃيندي سمري وزير اعليٰ ڏانهن موڪلي ويئي هئي، جنهن ان تي صحيح ڪري سٺ لک بجاءِ رڳو ست لک رپيا ڏيڻ جو حڪم ڪيو هو ۽ جڏهن طارق عالم اها خبر ٻڌي هئي ته سندس جسم کان رهيو کُهيو ست به موڪلائڻ لڳو هو. پوءِ ڏسندي ئي ڏسندي هو اسان جي هٿن مان هليو ويو هو ۽ سڄي سنڌ ڪارو پهراڻ پائي ”هاءِ هاءِ“ ڪندي رهجي وئي هئي. طارق کانپوءِ اڄ به سنڌ جا شاعر، اديب ۽ فنڪار بيماريءَ جي بستري تي پيل آهن ۽ سرڪار ڏانهن واجهائي رهيا آهن پر ان پنهنجي انداز حڪمرانيءَ ۾ پئسي جيتري به لچڪ آڻڻ ضروري نه سمجهي آهي. اهڙي وايومنڊل ۾ اوچتو ”مولا تي ننگ“ رکي هلندڙ اسان جو تمام وڏو شاعر، اديب ۽ صحافي شمشير الحيدري ڪينسر جهڙو موذي مرض پرائي اچي بيماريءَ جي بستري تي ڪريو آهي. هي شخص، جيڪو پنهنجي ذات ۾ هڪ وڏو ادارو آهي ۽ جنهن کي سرڪاري خرچ تي علاج ڪرائڻ جي ڪا به خواهش نه آهي، سو ان حالت ۾ به ايترو ئي بهادر ۽ ارڏو آهي، جڏهن سندس اکين جي روشني مڪمل طور تي کائنس موڪلائي چڪي آهي ۽ هو چئي رهيو آهي ته، ”سڄي عمر لکيوسين، پڙهيوسين، هاڻي جي هن مرحلي تي نظر موڪلايو ته ڇا ٿي پيو.“ شمشير الحيدري ۽ سندس اکين جي نور کي سنڌ جي بقا ۽ روشني سمجهندي سنڌ واسيو، اچو ته گڏجي پنهنجي پنهنجي حصي جو پيار هن جي جهوليءَ ۾ وجهون. وٽس پهچي نه سگهون ته ساڻس فون تي رابطو ڪري کيس نه صرف اڪيلائيءَ جي عذاب ۾ رهڻ نه ڏيون، پر پاڻ مرادو نڪري، ايترو ڪجهه ڪٺو ڪري سندس هٿن ۾ ڏيون، جيئن هُن جي حياتي وري زندگيءَ جي شاهراهه تي ساڳيو ئي ”مولا تي ننگ“ رکي ڊوڙندي نظر اچي ۽ نيڻن جو نور به ساڳئي آب تاب سان، بنا ڪنهن سرڪاري سهڪار جي کيس واپس ملي وڃي. اميد ته سنڌ جا سپوت بنا وقت وڃائڻ جي منهنجو اهو سڏ ضرور ورنائيندا.
محمد علي پٺاڻ /لاڙڪاڻو
محمد علي پٺاڻ /لاڙڪاڻو
