شاعري

'سنڌي شاعري' فورم ۾ خالد_حسين طرفان آندل موضوعَ ‏13 جولائي 2011۔

  1. خالد_حسين

    خالد_حسين
    نئون رڪن

    شموليت:
    ‏8 جولائي 2011
    تحريرون:
    6
    ورتل پسنديدگيون:
    0
    ايوارڊ جون پوائينٽون:
    0
    بيوسي

    اجرڪ کي رکي رخ تي،
    نڪرڻ جو لڳي گهر کان،
    پئي ڪنڌ ورائي ڏسي،سي
    پنهنجن کي چري در کان،
    جي نيڻ پڙهي ها ڪو،
    ڪا عمر سڙي ها سو،
    آ پيٽ جي ڪمزوري،
    نه ٿو سمجهي مجبوري،
    ڏَس ڪيئن ڪيان بابا؟
    تڙپي ٿي امان بابا؟
    تو ۾ اٿڻ جي طاقت ناهي،
    نه ئي مون وٽ ڪا شيءِ آهي،
    مون کي بابا معاف ڪجان،
    مان ڏاڍي بيوس هان،
    منهنجو دامن ٿيندو،
    پر پوندوء اوهان بچي،
    مون کي بابا معاف ڪجان،
    مان نڪران ٿي گهر کان،
    مون کي بابا معاف ڪجان۔۔۔۔۔۔
     
  2. غلام مرتضى وساڻ

    غلام مرتضى وساڻ
    نئون رڪن

    شموليت:
    ‏9 آڪٽوبر 2010
    تحريرون:
    191
    ورتل پسنديدگيون:
    26
    ايوارڊ جون پوائينٽون:
    0
    جواب: شاعري

    مون کي بابا معاف ڪجان،
    مان نڪران ٿي گهر کان،
    مون کي بابا معاف ڪجان۔۔۔۔۔۔


    معاشري جي صحيح عڪاسي ٿيل ۔۔۔۔۔۔۔۔
     
  3. خالد_حسين

    خالد_حسين
    نئون رڪن

    شموليت:
    ‏8 جولائي 2011
    تحريرون:
    6
    ورتل پسنديدگيون:
    0
    ايوارڊ جون پوائينٽون:
    0
    جواب: شاعري

    بيوسي

    اجرڪ کي رکي رخ تي،
    نڪرڻ جو لڳي گهر کان،
    پئي ڪنڌ ورائي ڏسي،
    پنهنجن کي چري در کان،
    جي نيڻ پڙهي ها ڪو،
    ڪا عمر سڙي ها سو،
    آ پيٽ جي ڪمزوري،
    نه ٿو سمجهي مجبوري،
    ڏَس ڪيئن ڪيان بابا؟
    تڙپي ٿي امان بابا؟
    تو ۾ اٿڻ جي طاقت ناهي،
    نه ئي مون وٽ ڪا شيءِ آهي،
    مون کي بابا معاف ڪجان،
    مان ڏاڍي بيوس هان،
    منهنجو دامن ٿيندو لڄي،
    پر پوندوء اوهان بچي،
    مون کي بابا معاف ڪجان،
    مان نڪران ٿي گهر کان،
    مون کي بابا معاف ڪجان۔۔۔۔۔۔
     

هن صفحي کي مشهور ڪريو