عرس پريو
سينيئر رڪن
فهميده شرف بلوچ
سپنا سڄي حياتيءَ جا سڏ ڪندا رهيا هن،
سسئيءَ جيان پهاڙن ۾ ڀٽڪندا رهيا هن.
تون ويندي ويندي سَرتا! جي مون کي ڏئي ويو هين،
زخمن جا ڦول من ۾ سي مهڪندا رهيا هن.
اکڙين جي اڀ ۾ اڄ، يادن جي چنڊ سان گڏ،
لڙڪن جا ڪيئي تارا ڄڻ چمڪندا رهيا هن.
ڪنڊا ٿي هر نظر ۾ هلجان سکي! تون سچي
هر وک تي پاند پوتين جا اٽڪندا رهيا هن.
پاڇي جيان هميشه پويان وتن ٿا جيڪي،
دردن جا قافلا سي سڀ مرڪندا رهيا هن.
سسئيءَ جيان پهاڙن ۾ ڀٽڪندا رهيا هن.
تون ويندي ويندي سَرتا! جي مون کي ڏئي ويو هين،
زخمن جا ڦول من ۾ سي مهڪندا رهيا هن.
اکڙين جي اڀ ۾ اڄ، يادن جي چنڊ سان گڏ،
لڙڪن جا ڪيئي تارا ڄڻ چمڪندا رهيا هن.
ڪنڊا ٿي هر نظر ۾ هلجان سکي! تون سچي
هر وک تي پاند پوتين جا اٽڪندا رهيا هن.
پاڇي جيان هميشه پويان وتن ٿا جيڪي،
دردن جا قافلا سي سڀ مرڪندا رهيا هن.