ٻوڏ ستايل ماروئڙن جي نالي [JUSTIFY]پيارا سنڌ سلامت ، فيس بُڪ ۽ ساري دنيا جا سنڌي دوستو السلام عليڪم ، نمستي ، جيئي سنڌ دوستو هيلوڪو سانوڻ اسان سنڌ واسين خاص ڪري لاڙ پٽ جي علائقي وارن لاءِ بجاءِ رحمت بڻجڻ جي زحمت بڻجي آيو آهي، هر ڪنهن سنڌي جي چپن تي صرف اهو آهي ته ”بادل بس ڪر برسڻ کان ، گوڙُون نه ڪر تون گجگوڙ ...! هر ڪا دل آهي جهوپڙي...... سانوڻ جي منڌائتي موسم هيل ماروئڙن جي عيد کسي ڇڏي آهي ، سندن چپن جُون مُرڪون کسي ڇڏيون آهن، هو بي آس بي سهارا امداد ملڻ جي آس تي لٺون ۽ آنسو گيس جا شيل کائي رهيا آهن، انهي پس منظر ۾ عام سنڌي جيان ” سانئڻ گُلشن لغاري“ جي هينئين تي هي وائي ترِي آئي ۽ پاڻ پنهنجي قلم جي نوڪ تي هن صورت ۾ سانوڻي جي ميگهه ملهار سان ڳالهيون ڪري ويٺِي، الا جهري مَ شال غريبن جي جهوپڙي واري لطيف سائين جي درد کي وڌائيندي اجهو هيئن چئي ويٺي ته :[/JUSTIFY] وائي گُلشن لغاري سانوڻ سار لڌي جهري پيو جهوپو هاء پيٽ بکيو ويئي چلهه وسامي آهي درد دکيو هاءِ پيٽ بکيو ڳڻتين منجهه ڳري هيءَ جو مڙس پريو هاءِ پيٽ بکيو ڪارڙو ۽ ڪوجهو ٻاربه تپجي پيو هاءِ پيٽ بکيو ليڙون لوئيءَ سان جيجل جيءُ جهريو هاءِ پيٽ بکيو هاءِ پيٽ بُکيو هاءِ پيٽ بُکيو (گُلشن لغاري) [JUSTIFY]سانئڻ گُلشن لغاري هي وائي ٻوڏ ستايل ماروئڙن جي نانءَ ڪئي آهي ، گُلشن لغاري صاحبه جو هي درد پوري سنڌ جو درد آهي ، سانئڻ گُلشن لغاري صاحبه بنيادي طور جنرلسٽ آهي، پاڻ اسسٽنٽ ايڊيٽر طور روزانه شام اخبار حيدرآباد سنڌ ۾ پنهنجا فرائض سرانجام ڏيئي رهيون آهن ، سندن شام اخبار ۾ ايڊيٽوريل مضمون مون سميت پوري سنڌ پڙهندي آهي منهنجي سانئڻ گُلشن لغاري صاحبه سان ڳالهه ٻول گُذريل 30 جولائي 2011 تي سنڌ ميوزم جي ممتاز مرزا آڊيٽوريم حيدرآباد ۾ مهان شاعر منشي ابراهيم جي ورسي واري موقعي تي ٿِي هُئي . پاڻ سنڌ جو درد پنهنجي سيني ۾ رکي ٿي، سندس ايڊيٽوريلن ۾ سدائين سنڌ جا ٻرندڙ مسئلا ۽ انهن جا حل عالم آشڪار هوندا آهن. محترما گُلشن لغاري صاحبه جي هن وائي جي غريباڻي چترڪاري توهان دوستن سان شيئر پيو ڪريان اميد ته هِي وائي توهان کي پسند ايندي[/JUSTIFY] ويئي چُلهه وسامِي آهي درد دُکيو (وائي) گُلشن لغاري
جواب: ويئي چُلهه وسامي ، آهي درد دُکيو( وائي) گُلشن لغاري سانوڻ سار لڌي جهري پيو جهوپو هاء پيٽ بکيو سائين نثار ناز سلام ۔۔۔۔۔ محترمه گلشن لغاري صاحبه جي شاندار وائي، جنهن ۾ سنڌ جي ماروئڙن جو درد سمايل آهي۔ گذريل سال جي آيل ٻوڏ ۽ وري هيلوڪيون برساتون جن سنڌ جي لاڙ واري حصي ۾ تباهي آندي آهي ان مينهن جي ڪيل تباهي جو داستان سمايل آهي مٿين سٽن ۾۔ اوهان بهترين شاعريء جي چونڊ ڪري سهڻي ڊزائن سان اسان سان ونڊ ڪيو آهي۔
جواب: ويئي چُلهه وسامي ، آهي درد دُکيو( وائي) گُلشن لغاري ادا محمد سليمان وساڻ وعليڪم السلام: دوست اسان جي سنڌي شاعرن ۽ شاعرائن جو اهو خاصو آهي ته هو پنهنجي تخيل جي اُڏار کي ساغر ومينا گُل خوشبو واري ڪٿا کان ٻاهر ڪڍي آيا آهن نت نيون ڳالهيون جيڪو ماحول ۾ وهي واپري پيو اهو ئي سچ ۽ حقيقتن کي پنهنجي قوم جي سامهون آڻيندا آهن اگر ماحول برسات جي تباهه ڪارين سان ٻُري پيو ته شاعر يا شاعرائون پنهنجي تخيل جي اُڏار کي سنڌي قوم سان شانه بشانه کڻي هلندا آهن جيڪڏهن اسان جي سنڌي قوم سان ڪو غداريون ڪري ٿو ته انهي غداري کي وائکو ڪري پيش ڪرڻ وارو فن به اسان جي سنڌي شاعرن کي تمام شاندار نموني اچي ٿو ٻي صورت ۾ اسان بجا طور چئي سگهون ٿا ته مزاحمتي ادب ۾ موجوده دور اسان سنڌي ٻولي وارن شاعرن کان وڌيڪ ٻيو ڪنهن به زبان ۾ ڪونهي۔ سانئڻ گُلشن لغاري صاحبه جو شمار به اسان جي جاکوڙي شاعرائن ۾ ٿئي ٿو ۔ هي شاعري به انهي سلسلي جي هڪڙي ڪڙي آهي۔ توهان جا ٿورا جو گُلشن لغاري صاحبه جي هي وائي توهان کي پسند آئي۔
