چوري۔۔۔۔۔

[رشيد سمون]

هڪ چور، چوري جي نيت سان هڪ گهر ۾ داخل ٿيو۔۔۔۔ اندروني ڪمري ۾ جڏهن ٽجوڙي تي پهتو ته هن ٽجوڙي تي لکيل ڏٺو۔۔۔۔ ” ٽجوڙي کي ٽوڙڻ جي ضرورت نه آهي صرف #440 ملايو ۽ سامهون وارو ڳاڙهو بٽڻ دٻايو۔۔۔ ٽجوڙي کُلي ويندي۔۔۔۔ “
چور جيئن ئي ڳاڙهو بٽڻ دٻايو ۔۔۔۔ الارم وڳو ۽ پوليس اچي وئي۔۔۔۔
وڃڻ وقت چور گهر جي مالڪ کي چيو۔۔۔۔

”خدا جو قسم اڄ انسانيت تان اعتبار کڄي ويو آهي۔۔۔۔۔ !!!“​

 

[رنجيت]

واه سائين......................

 

[زاهد سومرو]

هائو ادا سمون صاحب۔۔۔ سست ئي اسان کي خبر پئجي وئي ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

 

[نثارابڙو]

هل ڀيڻيان، ماڻهون ڏاڍا سياڻا ٿي ويا آهن ... اصل چورن سان به ٺڳي !!!

 

[ڦلپوٽو فقير]

ها ها ها ها
لاجواب ادا رشيد
زبردست ادا

 

[رحيم بخش]

سائين زبردست هڪ اهڙي لطيفي سان ملندڙ چور جي ڳالهه آهي ته هڪ چور چوري ڪندي گهر ڌڻي سجاڳ ٿي پيو چور ٽپ ڏئي ڀت تي چڙهي ڀڄڻ جي ڪوشش ڪئي ليڪن گهر ڌڻي جو هٿ چور جي ڄنگهه ۾ پئجي ويو چور تڪڙ ۾۔۔۔۔۔۔ ادا هٿ ڪڍ هٿ ڪڍ ان ڄنگهه ۾ سور آهي گهر ڌڻي تڪڙ ۾ هٿ ڪڍيو ته چور غائب ٿي ويو ڪٿي چور به سياڻا ٿيندا آهن۔

 

[عرس پريو]

ها ها ها ڌا ڊ و
کلياسين ۔۔

 

[مست]

هل دا ايڏو ڌوکو