منصور ميراڻي
سينيئر رڪن
پيارا ساٿيو اسلام عليڪم!
منهنجي پاروٿي تعارف پڙهن لا وقت ڏيڻ جي مهرباني۔
هاڻي سٺن ٻارن وانگر چپڙي ڪري پاروٿي تقرير پڙهو۔
مونکي منصور ميراڻي چوندا آهي آ استاد امير حمزو ميراڻي ('مسافر' شاعراڻو تخلص) جو هڪڙو پٽ آهيان ۽ منهنجي عمر 18 سال آهي ۽ منهنجو بابا سکر جي بي ايڊ ڪاليج ۾ سنڌي ڊپارٽمينٽ ۾ اسٽنٽ پروفيسر آهي۔ مون ٻارهون درجو هن سال پاس ڪيو آهي ۽ 19 نومبر تي سنڌ يونيورسٽي ۾ انٽري ٽيسٽ به ڏيئي آيم ۽ پاس به ٿيو آهيان، پهرين ميرٽ لسٽ ۾ نالو ڪونه آيو ٻئي لسٽ جو بي چيني سان انتظار آهي الله ڪندو نالو اچي ويندو۔ منهنجي زندگي جا 9 سال اجايا ويا آهن 2000 کان 2009 تائين، اهو عرصو مون خيرپور ميرس ۾ گذاريو ڇو ته بابا اتي ايليمينٽري ڪالج ۾ ليڪچرار هيو، منهنجو ڏاڏو هاري هيو انڪري بابا وارن جو وقت ڏاڍي تڪليفن ڀريو رهيو آهي ان هوندي به الله سائين جي فضل و ڪرم سان بابا وارا محنت ڪري اهڙي عزت واري مقام تي آهن، تنهنڪري ڳوٺ جي مسئلن جي ڪري پريشان ۽ سرڪاري معاملن جي ڪري ًگهر کان ٻاهر هوندو هئو ۽ انڪري مون طرف ڌيان تمام ًگهٽ ڏيئي سگهيو اها بابا جي مجبوري هئي، ان وقت ۾ مون به گهر وارن ڏاڍو ستايو، اسڪول ڪون ويندو هئس سڄو ڏينهن گرمي يا ٿڌ جي پرواھ نه ڪندي راند ۾ رڌل هوندو هئس جي بابا گهر هوندو هئو ته مان به اسڪول ويندو هئس ڇو ته ان وقت پڙهائي جو يا اسڪول وڃڻ جو شوق مون ۾ نه هئو بس رڳو بابا جي مار جي ڊپ کان اسڪول جو سکڻو چڪر هڻي ايندو هئم ۽ هاڻي اڳ جي ڪيل غفلتن جي خبر پئي آهي ته ڏاڍو افسوس ٿيندو آهي ڇو ته مون پنهنجو قميتي وقت اجاين عملن ۾ ضايه ڪري ڇڏيو آهي۔ اڃا به ًگهڻو ڪجهه ڪرڻو آهي وقت اڃا به هٿ مان ناهي ويو پر وقت جي رفتار سان هلڻ به لازمي آهي ڇو ته وقت جي تيزي جو اندازو توهان کي ضرور هوندو۔
هاڻي منهنجي اڻپوري پاروٿي ڪهاڻي پوري ٿي! اگر جي توهان کي ڪا غلطي نظر اچي ته منهنجي اڳيا آئنو ضورو رکجو ٿو ته بنا سينڌ جي ماڻهو انوڻندڙ لڳندو آهي۔ پنهنجي را به ضرور موڪلجو ٿو اهو ڄاڻڻ ضروري آهي ته اوهان منهنجي باري ڪهڙي را رکو ٿا۔
اوهان جو خيرخواھ! سنڌ جو خيرخواھ!
منصور ميراڻي
منهنجي پاروٿي تعارف پڙهن لا وقت ڏيڻ جي مهرباني۔
هاڻي سٺن ٻارن وانگر چپڙي ڪري پاروٿي تقرير پڙهو۔
مونکي منصور ميراڻي چوندا آهي آ استاد امير حمزو ميراڻي ('مسافر' شاعراڻو تخلص) جو هڪڙو پٽ آهيان ۽ منهنجي عمر 18 سال آهي ۽ منهنجو بابا سکر جي بي ايڊ ڪاليج ۾ سنڌي ڊپارٽمينٽ ۾ اسٽنٽ پروفيسر آهي۔ مون ٻارهون درجو هن سال پاس ڪيو آهي ۽ 19 نومبر تي سنڌ يونيورسٽي ۾ انٽري ٽيسٽ به ڏيئي آيم ۽ پاس به ٿيو آهيان، پهرين ميرٽ لسٽ ۾ نالو ڪونه آيو ٻئي لسٽ جو بي چيني سان انتظار آهي الله ڪندو نالو اچي ويندو۔ منهنجي زندگي جا 9 سال اجايا ويا آهن 2000 کان 2009 تائين، اهو عرصو مون خيرپور ميرس ۾ گذاريو ڇو ته بابا اتي ايليمينٽري ڪالج ۾ ليڪچرار هيو، منهنجو ڏاڏو هاري هيو انڪري بابا وارن جو وقت ڏاڍي تڪليفن ڀريو رهيو آهي ان هوندي به الله سائين جي فضل و ڪرم سان بابا وارا محنت ڪري اهڙي عزت واري مقام تي آهن، تنهنڪري ڳوٺ جي مسئلن جي ڪري پريشان ۽ سرڪاري معاملن جي ڪري ًگهر کان ٻاهر هوندو هئو ۽ انڪري مون طرف ڌيان تمام ًگهٽ ڏيئي سگهيو اها بابا جي مجبوري هئي، ان وقت ۾ مون به گهر وارن ڏاڍو ستايو، اسڪول ڪون ويندو هئس سڄو ڏينهن گرمي يا ٿڌ جي پرواھ نه ڪندي راند ۾ رڌل هوندو هئس جي بابا گهر هوندو هئو ته مان به اسڪول ويندو هئس ڇو ته ان وقت پڙهائي جو يا اسڪول وڃڻ جو شوق مون ۾ نه هئو بس رڳو بابا جي مار جي ڊپ کان اسڪول جو سکڻو چڪر هڻي ايندو هئم ۽ هاڻي اڳ جي ڪيل غفلتن جي خبر پئي آهي ته ڏاڍو افسوس ٿيندو آهي ڇو ته مون پنهنجو قميتي وقت اجاين عملن ۾ ضايه ڪري ڇڏيو آهي۔ اڃا به ًگهڻو ڪجهه ڪرڻو آهي وقت اڃا به هٿ مان ناهي ويو پر وقت جي رفتار سان هلڻ به لازمي آهي ڇو ته وقت جي تيزي جو اندازو توهان کي ضرور هوندو۔
هاڻي منهنجي اڻپوري پاروٿي ڪهاڻي پوري ٿي! اگر جي توهان کي ڪا غلطي نظر اچي ته منهنجي اڳيا آئنو ضورو رکجو ٿو ته بنا سينڌ جي ماڻهو انوڻندڙ لڳندو آهي۔ پنهنجي را به ضرور موڪلجو ٿو اهو ڄاڻڻ ضروري آهي ته اوهان منهنجي باري ڪهڙي را رکو ٿا۔
اوهان جو خيرخواھ! سنڌ جو خيرخواھ!
منصور ميراڻي
