مان آزاديءَ جو پروانو آھيان، مان مرڻ نه ٿو چاھيان، مان جيئڻ ٿو چاھيان، ھڪ آزاد پکيء جيان، سمنڊ جي ڇولين جيان، درياءَ جي وھڪري جيان، ماڪ جي قطري جيان، صنم جي ناز نخري جيان. مان مرڻ نه ٿو چاھيان، مان جيئڻ ٿو چاھيان،
جواب: مان مرڻ نه ٿو چاھيان، توکي مرڻو ئي پوندو ٺاڪر ۔اپني هاٿ مجهي دي دو ٺاڪرهههههههههههههههههههههههههههههه10
جواب: مان مرڻ نه ٿو چاھيان، وڃ ڀڻا سنڌ جي هن عاشق جي سنڌ سان عشق ۽ عيقدت سان ڀرپور هن شاعري جو ڪو به جواب نه آهي تمام بهترين ادا عاشق مطلب ته عاشق جي لکيڻ ۾ نه نکار ايندو پيو وڃي تمام بهترين مهنجي خيال ۾ اهو سڀ سنڌ سلامت جي ڪري ئي ممڪن ٿي سگهيو آهي جو اسان جا نوجاون سنڌي لکڻ جي قابل ٿيا آهين انهن جي سوچ ۾ نکار آيو آهي انهن جي قلم ۾ طاقت ايندي پئي وڃي
جواب: مان مرڻ نه ٿو چاھيان، سهڻا عاشق، رب اوهانکي وڏي ۽ آزاد عمر عطا ڪري ۔۔۔ اسانجون اکيون ٿڌيون جو اوهان فطرتي زندگي گذارڻ جي تمنا ٿا ڪريو، آزاد زندگي گهارڻ جا خواب ٿا ڏسو، هوائن جهڙي آزادي، پاڻي جي ڇولين جهڙي آزادي جن کي ڪا روڪ ٽوڪ نه هجي، ماڪ ڦڙن جهڙي صاف ۽ شفاف زندگي ۔۔۔ پر اي دوست! هن سماج جا ڪجهه اصول اهڙا آهن جنکي مڃڻ به ضروري آهي، انهن تي هلڻ به ضروري آهي، نه ته ٻي صورت ۾ انسان ۽ جانور جي زندگي هڪجهڙي ٿي پوندي ۔۔۔ مثال جي ڳاله فطرت ۾ جنسي لاڳاپا ٻين سڀني جانورن ۾ آزادي سان ڪيا وڃن ٿا پر سماجي اصولن ۾ انسان کي اهو سمجهايو وڃي ٿو ته ” نڪاح“ ڪري حلال ڪيو وڃي ۽ انکان اڳ جا جنسي لاڳاپا حرام آهن۔ سماج ۾ اهڙن لاڳاپن کي بري نظر سان ڏٺو وڃي ٿو پر جانورن ۾ ائين ناهي ۔۔۔ ” جيڪو ڏاڍو سو گابو“ مثال جي ڳالهه کاڌي کائڻ جو حق هر جانور کي فطري طور تي آزادي سان مليل آهي، جيڪو ۽ جتان وڻيس سو کائي، پر انسان کي سماجي اصولن اهو سمجهايو آهي ته محنت ڪري کائڻو آهي، حق حلال جو کائڻو آهي، چوري ڪري کائڻ، زورآوري سان کائڻ يا ٻين جي کاڌي تي قبضو ڪري کائڻ کي بري نظر سان ڏٺو وڃي ٿو۔ اهڙي طرح سان سماجي لڳ لاڳاپن جا اصول پڻ انسان تي ئي رائج ٿين ٿا، ٿيندو اهو آهي ته انسان سوچيندو آهي ته انجي مٿان اهي بندشون ڇو آهن ته ان جو جواب اهو ئي آهي ته انسان اشرف المخلوقات آهي ۽ انجي زندگي جا ڪي مقصد ۽ ڪي اصول آهن، انهن جي پاسداري ڪرڻ سان سماجي ۾ چڱاين جا عنصر اڀرن ٿا ۽ حرام ۽ حلال جون سرحدون قائم ٿين ٿيون۔ پر پو به سهڻا عاشق ائين چئبو ته اوهانجي سوچ جي اڏام هاڻ گهري ٿيڻ لڳي آهي ۔۔۔ اوهانجي سوچ هاڻ رستا ڳولهڻ لڳي آهي، اميد آهي ته سهي رخ طرف اوهانجي سوچ رهندي ۔۔۔ لک ٿورا ۔۔۔ سنڌ سلامت ساٿ سلامت
جواب: مان مرڻ نه ٿو چاھيان، محترم نثار ابڙو صاحب! شال جڙيا ھجو۔ سائين! سچ ته اوھان جي تحرير کي مان باربار پڙھي رھيو ھيس ۽ اھو سوچي رھو ھيس ته سائين جن کي مان ڪھڙو جواب ڏيان۔ اوھان جي منھنجي پوسٽ تي موڪليل تحرير ھڪ سمجھاڻي سان ٽمٽار آھي۔۔۔۔۔دعا ڪندا ڪريو ته حدون ڪڏھن به پار نه ڪريون۔ پر مان حد اندر آزادي جو قائل آھيون۔ جنھن ۾ حيا، شرم، شناس، غيرت وغيره سڀ اچي وڃي۔ مھرباني قرب۔
جواب: مان مرڻ نه ٿو چاھيان، عاشق سولنگي صاحب اسلام عليڪم ۔توهان جا ويچار جيڪي شاعرانا انداز ۾ توهان هن فورم جي نظر ڪيا آهن پڙهڻ سان ته بظاهري ڏاڍا سٺا ٿا لڳن پر اسان به ادا نثار ابڙو صاحب جن سان متفق آهيون ته هر شي کي حاصل ڪرڻ لاء ان جي قائدن ۽ قانوني ضرورتن کي پورو ڪرڻو پوندا۔ٍجنت حاصل ڪرڻ جي تمنا تان اسان سڀني مسلمانن جي دل ۾ ازل کان وٺي موجود آهي پر ان کي حاصل ڪرڻ لاء به الله پاڪ ڪجه قانون ۽ طريقه مقرر ڪيا آهن ۔جيستائين اسان انهن جي ڪسوٽي تي صحيحي نه لهنداسين تيستائين جنت ماڻڻ وارو اسان جو خواب به حقيقت ۾ پورو نه ٿيندو۔توهان جي خدمت ۾ شاه صاحب جو هي رمز ڀريو بيت : وَحدَه لا شَريڪَ له ،ايءُ وِهائجِ وِيءُ کَٽين جي هاراَئيين ، هُنَڌُ تُنهنجو هِيءُ پاڻان چو ندَءِ پِيءُ ،ڀَري جامُ جَنَتَ جو
جواب: مان مرڻ نه ٿو چاھيان، ادا غاشق جي اهڙي طريقي جيئندا آهن سي ڪڏهن ناهن مرندا ۔پر اوهان کي خبر آهي ته ان جيئڻ جي سزا ڪيتري سخت آهي ۔ سڀ کان پهريان وجود سان گڏ هر خواهش جي نفي جي مرڻ نه ٿا چارين تن کي هن وجود تان هٿ کڻڻو پوندو تڏهن وڃي زندگي ملندي ۔ ايجها ڪم ڪريجي جنهن وچ الله ئي الله آپ بڻيجي ۔ ڏسو عشق جو هي انصاف ڪعبو ڪري ٿو پاڻ طواف (حضرت سچل سرمست) پوءِ ڪڏهن سولي ته ڪڏهن گهاڻو ته ڪڏهن قيد و بند جون صعبتون سو جيڪو زخمن کان چُور ناهي سو عشق جو نعرو نه هڻي اهو عاشقن کي عاشقن جو چوڻ آهي پتا منزل ڪا ملا هي لا پتا هوني ڪي بعد لا الا ڪي سمجھ آئي مجهڪو لا هوني ڪي بعد چڙھ ڪر سولي پر بتلا گئي يه تمار زندگي ڪا لطف آتا هي فنا هوني ڪي بعد وسلام
