بشير خان لئه ڪجه اندر جا اتساه

[رسول بخش دائودپوٽه]

جواب: بشير خان جو بي وقتقائتو وڇوڙو

بشير جي بهادري بشير جو محبتون
دعاگو ساري سنڌآ ڪروڙين توتي رحمتو
هر اک اشڪ بار هر ماء تنهنجي سار آ
صدين جي تون سڃاڻ هئين هي سڀ سنڌي پيا چئون
ڪڏهن نه تون ستين ادا ڪڏهن نه تون آرام ڪيو
ايڏو تو فڪر سنڌ لئه مري نه ٿين مات تون
هي سنڌي سارا سوز ۾ پڪارون هي پڙاڏا ٿيا
سچو ته سنڌ سان هئين هوائون سوڳ وار ٿيون
تولئي روئي رت ڦڙا ماحول ماندڪائي جو
تون ڀاءُ ڀرجهلو هئين توکي پيا ٿا ياد ڪيون

هاءِ افسوس صد افسوس
مڻيادار مڙس اسان مان هليو ويو
ڏونگر ڏري پيا پهڻ پاڻي ٿي پيا
اڇنگاريون آسمان ڪيون
ڌرتي رني رت ڦڙا ڪونڌر ڪسجي ويو
حيف هجي موت ۔۔۔۔۔۔
سنڌ جي سهاري سنڌ جي آسري سنڌ جي سوره پٽ کي
ساڻ کڻي وئين
سنڌين کي ڪنهن جي سهاري ڃڏيئه ۔۔۔۔
پاپي ايڏو پاپ ڪيئه
هي پهاڙن جيڏو پٽ
سنڌ کان کسي وئين
سنڌ امڙ روئي پئي سڏڪي پئي هنجون هاري پئي ۔۔۔۔

هاء بشير خان تنهنجو وڇوڙو۔۔۔۔۔۔جياري نه ماري صرف پيو ٿو ڳاري

هي مرد ته هو مهان موت لڳيئي ڪو ڪان
ڪٿي ٿئين مهمان
جنهن لئي آهي سوڳ ۾
سارو هي ته جهان
موت لڳيئي ڪو ڪان
سنڌوري سورن ۾
سنڌ کي آ ارمان
موت لڳيئي ڪو ڪان
ڪشمور کان ڪينجهر تائين
سڀ کي آهي غمان
موت لڳيئي ڪو ڪان

 

[منظور ڪلهوڙو]

جواب: بشير خان لئه ڪجه اندر جا اتساه

جيئون تنهنجي جند سان،
مرون توسان ماڳوڙها ڳاڙ نه سنڌڙي، وري
ورندو وا،
جرقن پيون جندڙيون، تن من آهي تا،
لون لون منجهه لڳا،
سڀ کي آ ساڻيهه جو۔۔(اياز)

 

[منظور ڪلهوڙو]

جواب: بشير خان لئه ڪجه اندر جا اتساه

اپريل جو مهينو قاتل مهينو ڪيئي سڄڻ وڇڙيا اپريل ۾
رهبر سنڌ، ڀٽو ۽ حسين سارويو، وڇڙيا اپريل ۾،
ڪهڙا نه ڪهڙا گها مليا سنڌ کي اپريل ۾،
اهي سڀ سور سهيا سين ، سيني منجهه اپريل ۾،
بس سنڌ سڄاڳ ٿي هئي 23 مارچ تي ،
پر سنڌ جو جيڪو ارڏو جوڌو هو، هر ما جي اک جو تارو هو،
هر ڀيڻ جو ڀورل ڀاء هيو، سنڌ جو هوء هڪ پساه هيو،
ويرين لئه ڄڻ ڪو گهاء هيو، دودي جي تلوار هيو،
اهڙو ڪونڌر به ڪاري رات ۾ ڪُٺو ويو اپريل ۾۔۔۔۔منظور عباسي

 

[رسول بخش دائودپوٽه]

جواب: بشير خان لئه ڪجه اندر جا اتساه

واه ادا بلڪل سچ پيا چئو تمام سٺو ونڊ