غلام مصطفي ا
سينيئر رڪن
بنا اَوهان جي خُدا ڏسي ٿو نِنڊيُون اسان جُون جَلاوطن ٿئي ،
اسان جي تَن تي اڃان به اوڍيَل وڇوڙو ڄَڻ ڪو اَڇو ڪَفن ٿئي.
هي سمنڊ جهڙي اڇل جواني ڪنول نديءَ ۾ آ سونهن تنهنجي ،
لَهر لَهر آ لباس تنهنجو ، هي چنڊ نيرو سڄو بدن ٿئي.
مِلين ته ڇَيتِين جِيان ڇِلين ٿي وَڍِين ، ٽُڪِين ٿي گُفتگو سان،
ڇِڄڻ ته تون لاءِ پَهاج هوندو ، ڪيو ته مون سان اهو وَچن ٿئي.
هَلين ته پَايل ۾ سَاه پئي ٿو ، کِلين ته تَڙ تي پَکي لَهن ٿا،
سَنڀال پنهنجو وُجود ڪَورو ، ته ڳوٺ ٿي پيو اڪن ڇَڪن ٿئي.
متان اچين تون بنا وُضو جي اَسان جي دل جي مُقام اندر ،
اُتي اسان جو عشق بزرگ شهيد صوفي ٿيل دَفن ٿئي.
ڇَڏين ته ڇَڏ ڀل تُون سِنڌ پنهنجي ، وِلايتن جِي به مَاڻ موسم ،
متان لکين پوءِ خَطن ۾ مون کي ته يَار روشن وَطن وَطن ٿئي.
اسان جي تَن تي اڃان به اوڍيَل وڇوڙو ڄَڻ ڪو اَڇو ڪَفن ٿئي.
هي سمنڊ جهڙي اڇل جواني ڪنول نديءَ ۾ آ سونهن تنهنجي ،
لَهر لَهر آ لباس تنهنجو ، هي چنڊ نيرو سڄو بدن ٿئي.
مِلين ته ڇَيتِين جِيان ڇِلين ٿي وَڍِين ، ٽُڪِين ٿي گُفتگو سان،
ڇِڄڻ ته تون لاءِ پَهاج هوندو ، ڪيو ته مون سان اهو وَچن ٿئي.
هَلين ته پَايل ۾ سَاه پئي ٿو ، کِلين ته تَڙ تي پَکي لَهن ٿا،
سَنڀال پنهنجو وُجود ڪَورو ، ته ڳوٺ ٿي پيو اڪن ڇَڪن ٿئي.
متان اچين تون بنا وُضو جي اَسان جي دل جي مُقام اندر ،
اُتي اسان جو عشق بزرگ شهيد صوفي ٿيل دَفن ٿئي.
ڇَڏين ته ڇَڏ ڀل تُون سِنڌ پنهنجي ، وِلايتن جِي به مَاڻ موسم ،
متان لکين پوءِ خَطن ۾ مون کي ته يَار روشن وَطن وَطن ٿئي.