زال: مهمان اچن پيا ۽ گهر ۾ دال کان علاوه ٻيو ڪجھ به نه آهي! مڙس: جڏهن مهمان ايندا ته ڪچن ۾ هڪ ٿانو ڪيرائجان، مان پڇان ته چئجان: قورمو هارجي ويو، پو وري ٻيو ٿانو ڪيرائجان، منهنجي پڇڻ تي چئجان: برياني ڪِري پئي، ته آ چوندو سان خير آهي، دال کڻي اچو۔ مهمانن جي اچڻ کان پو ٿانو ڪرڻ جو آواز آيو، مڙس چيو: ڇا ٿيو؟ زال: مري ويس! دال هارجي ويئي!!!
ادا مهيني جا آخر ۾ مهمانن کي ڇو ٿا گهرايو جو تڪڙ ۾ دال به هارائي ٿا وٍجهو۔ٻيلي ڏاها ٿيو،ائين نه ڪريو۔(هههههههههه هههههههههههه)
