برسات تي جونو شاعري بابو جوکيو جي

[علي رضا جوکيو]

​

​

​

بابو جوکئي جي شاعري​

الله الله ڪــــريــــــــــــان الله مــــنهنجــــــو تــــــوهـــــار ،​

ساراهه ڪريان سيد جي ٻيو صاحـــــب رب ستـــــار ،​

پير ته اسان جو بادشاهه جنهن جو باري کڻي ٿو بار،​

قـــــــادر جــــــي قــــــدرت جـــــو مون پـــتو نه آهــي پار،​

ته ماڻهو سڪن تا مينهن لاءِ سو ڏيندو پاڻ پالڻهار ،​

اوهــــين هــــٿ کـــــڻي هيڪــــاندا مڙيئــــي مال دار ،​

اڄ ستـــــايو آ صـــاحــــب کـــــي بـــــابــــــو بيشمـــــــــار ،​

ته ڪالهه نکتو آهي ڪڇ کان سائين ڪري سٽ ڪار ،​

ٿڏو ڪــــيائين ٿر کي ڪيائين عـــمر ڪـــــوٽ تي آر ،​

شام جو آيـــو شادي پلي تي ڪيائين کائي تي کار ،​

فــــيرو ڏئــــي فلالـــين تان وٺو خــــاص ميـــرپــــــــور ،​

رکيائين رٿ رتنا آباد تي لڌائين سلطان آباد جي سار​

ڪــــــيائين منهن مســــڻ تي ٻــــي گــــلو واري گـــار ،​

شـــم شــــم ڪـــري شـــــادين تـــــان وٺـــــو جــــــــــــروار ،​

آر ڪيائين اوٺاونگي تي ڪيائين چبڙن کي چڪار ،​

کاشو وٺو خواجه اسٽاپ تان ڪيائين ڪاماري مٿا ڪار ،​

ٽــــاڪـــــوڙيــــا ڪــــــــــــــري ٽــنـڊي الهيار تي وٺو نصرپور ،​

ٽنــــڊو ڄــــــام وٺـــــــــــو وري ڪــــــيـــــائــــــين وسي تـــــا ور ،​

ٿيو هُل حـــــــيدر آباد ۾ گوڙ ڪيائين گـــــــــدو بندر ،​

ڪــــــــڪر ڪڍيائين ڪــــوٽيرڙي تان وٺو خان پور ،​

ٻهاريون بوتي تان وڃي نکتو ٻـــــــــولاڙي کان ٻار ،​

لاڙو ڪري لطيف چانگ تي ڪــيائين اوگر تي آر ،​

سڙڪو ڪري سائٽ موري ڪيائين جهرڪن جور ،​

سوســٽ ڪري ســـــافــــــا مــــــــــوري وٺـــــــو ڊبـــــيار ،​

وريو ڀاڳ ڀواني وارن جو لڌائين سوڍن جي سار ،​

چاهه رکيائين چڙائي تي ڪيائين چلئين کي به ڇڪار ،​

آر ڪيائين اوتراڻ تي ڏنائين ميٽنگ کي مار ،​

جونس ڪيائين جانا آباد تي وٺو جم پير ،​

جنگ شاهي جٿي ڀاڳين جي ڍائي آهي .ملان ڍورو مشهور ،​

اجهي آيو آڄري تا وٺو ڀوڀر ،​

بهاريون ڪري بولاخان تا نکتا ڪلي مٿا ڪڪر ،​

ڀلايون ڪري ڀاڏ وارن سان اڳيان آهي مال ماڙي ،​

ڍريو اچي ڍوري ڳوٺ تان ڏنا ئين ڄاميچي کي ڄر ،​

صبح مان آيو سُڪڻ تا وٺو آبدار ،​

پالٽيون ڪري پٽيل تان ورتائين ڪاري جبل جي ڪر ،​

ٿيو هُل هٻڪاڻ ۾ وٺو زيرو پيٽ زور ،​

ڪاهه ڪيائين ڪنڍ تي سري نه تنهن سار ،​

ور ڪري وڄو لڪ تان ڪيائين اُٺ پلاڻ تي ڪار ،​

کرون ڪري کديچي تان ڏنائين مول تان به مار ،​

پوءِ لهي پيو لوهي تان اچي نکتو بال کان ٻار،​

اچي ڪڙڪو ڪيائين ڪاٺوڙ تي ڏنائين لگيچي تان لهر ،​

جس هجي جوکيا تون کي ڀلي سڄو ملڪ سار ،​

بورنگ تان بابو چئي رکيائين للي پڙ تي لهر ،​

راڌي ڳوٺ وارا راضي ٿيا نکتا ڪُرڪٽي تا ڪڪر ،​

کڙي آيو گڌاپ تان ڪئي وڏفڙي وارو وار ،​

ڏسو پلٽيون پاڻين وٺو ڏئي وچوڙ تا ور ،​

ڪاهه ڪيائين ڪونڪر تي وٺو ناراٿر ،​

پالٽيون تنهن جون وڄي نکتيون پير ڳوٺ تان ،​

عالم سڀ آسودو ڪيو پاڻ پاڪ پيغمبر ،​

مول جي مٿا آيو ڪاڇيلن جي ڪوڪر ،​

ڇورا ٻُرا خوش ٿيا ڪي سوري گانٽي سکر ،​

گنج ڏنائين گوگهي واري ڳوٺ تا ٻيا ٻشواڻي فقير ،​

الله رکياڻين به آسودا ٿيا ڀلي گوڙيون ڪن گوندر ،​

ادا ڊيم کي وڏو آهي جيڪي هڏي واري گار ،​

گڏي لٿو گنداڪي ڪني مٿا ڪار ،​

ڪاهه ڪيائين ڪرمتياڻي تي سائين ڪري سٽ ڪار ،​

فٽل کي فاڙي وڌائين ٿيو وڃي حب کان به هن پار ،​

جــــــوش ڪــــيـــائــــين جــــنئـــي تــــي اڳــــيان هـــوٽل ڊگــــــــــار ،​

جلاباڻي جماڻي اڳاراڻي ڪونه ڪندا موکي وارا به مـــــــعيار ،​

حاڪو ڳوٺ تان هڪل ڪري ٽڪري ڳوٺ تان ٻنديون ٽوڙي ،​

وڄـــــي ڪــــيـــائـــيــــن تــــائـــــي ســــــر کـــــي به تــار ،​

پالٽيون ڪري پيرواڻي ڪيائين منهن منڊي پار ،​

لاڙو ڪــــــيـــــــــائين لڪ تي سائي ڪيائين سنگر ،​

پپوڻين تو ۾ آيو پائي تڏهن کوئين ٿا کــــوهــــور ،​

ســــــائـــــو مــــــلـــــڪ سســـئـــي جو ڪيو پاڻ پرور ،​

ڪـــــيــــائين منهن مبارک تي وٺي ڀٽن سندي ڀر ،​

آر ڪـــــــــــــري اوٿل تي ڏنائين لس ٻيلي تان لهر ،​

وڏ ڦـــــڙو ٿـــــو واڪـــــــــــا ڪري وري وريو وندر ،​

اوڇل ڪري آدم کنڊ تان ڪيائين منهن ماڙيپور ،​

لـــٿو وڃـــــــــــي ليمارڪيٽ تي سگهو پهتو صدر ،​

گـــوڙ ڪــــري گـــــذري وٺــــــو حـــــوا بــنـــــــــــــــــــدر ،​

ٿيو هُل حيدري ۾ ڏنائين لانڍهي کي للڪار ،​

بيس ڪالوني تان بابو چئي ڪيائين چوڪنڊي چڪار ،​

راضي رزاق آباد تي سائين رب ستار ،​

پالٽيون ڪري پير ڳوٺ تان وٺو فلٽر ،​

درساڻو ڇنو ڪونه ڇڏيائين ٻنو وهي نيهه ملير ،​

موٽي آيو ميندياري تي ڪوٽيرڙي تي ڪڪر ،​

پلٽي پيو پپري تان جام ويو جر ،​

ٻوڏ ڪري کٽياڻين تان ناٿي وارو ترا ڀر ،​

پالٽيون ڪري پيروز تي وٺو باشار ،​

هلي آيو هالاڻين پوٺ تي طوطا وارو ترا ڪجا تار ،​

ڏٻوڙيا ڪري داٻيچي ڪج وٽيچي تي ور ،​

لاڙو ڪيائين لوڻ کاڻ تي سائو ڪيائين ڀنڀور ،​

رن پٽياڻِي وارا راضي ٿيا ورتائين ڀٽون کاڌي ڀر ،​

ڀري گهٽيون گهاري جون لڌائين ساڪري جي سار ............​

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ​

بابو جوکئي جي شاعري​

چونڊ علي رضا جوکيو​

ڪمپوزنگ​

تاج ڪمپيوٽرانسٽيوٽ​

بنديچه اسٽاپ گڏاپ ڪراچي سنڌ​

 

[سليمان وساڻ]

لاجواب شيئرنگ ۔۔۔۔۔۔۔

برسات بابت تمام سٺي شاعري ۔۔۔۔