سڀ جو خير، سڄي جھان جو خير. قديم زماني ۾، ڀارت ورَش ۾ اڍائي گهر ليکيندا هئا: گهر برهمڻ جو، گهر کَتريءِ جو ۽ اڌ گهر وَيش جو. عربن ۾ وري گهر مسلمانن جو، گهر اهل ڪتاب(يهودين ۽ عيسائين جو*، ۽ اڌ گهر ٻئي مذهب وارن جو شمار ڪيو ويندو هو. سنڌ ۾ اسلام اچڻ کانپوءِ گهر ”هندو“ گهر ”مسلمان“ ۽ باقي اڌ گهر ”ٻاليشاهيءَ“ جو ڳڻجڻ ۾ آيو. ۽ اڄ تائين سنڌ ۾ اهي ئي اڍائي گهر شمار ڪيا ويندا آهن. ماڻهو عام طرح دعا گهرڻ وقت، الله تعالى جي حضور ۾ عرض ڪندا آهن ته، ”خدايا! اڍائي گَهرن جو خير گذارج، ۽ انهن جي صدقي اسان جو به!“
