مقتل ۾ وڄائن ٿا ائين ساز سوين، چئجي کڻي ڄڻ ڪوبه ڪُٺوئي ڪونهي، اي دوست، تون هن وقت تي روئين ٿو پر، سمنڊ تي ته ڄڻ مينهن اُ ٺو ئي ڪونهي، ٻوڙيائون، کپايائون، خريديائون بي، ڄڻ يوسف سڀني لئه سُٺوئي ڪونهي.. (اُستاد بُخاري)
ڪنهنجا اشارا ڪنهن تي اشارا ۔۔۔ سماج جي سچي ڪٿا ۔۔۔ واه استاد واه ۔۔۔۔ ڪٿي يوسف جا ڀائر ڪٿي سنڌ جي خريد وفروخت ۔۔۔ لک قرب ۔۔۔ سهڻو ونڊ
